... heeft een kat, is een oud gezegde.
Als je in Google de zin intoetst 'negen levens heeft een kat' krijg je voorbeelden van de zouteloze antwoorden van 'AI-overzicht':
Nee, katten hebben niet echt negen levens; dit is een mythe die symbool staat voor hun behendigheid en veerkracht in gevaarlijke situaties, zoals het landen op hun pootjes. Het gezegde vindt zijn oorsprong in het oude Egypte, waar katten vereerd werden en als goddelijke wezens werden gezien, en het getal negen werd geassocieerd met wedergeboorte en heiligheid.
Op 24-8-2025 13.10. Enkele minuten later, met 'Een kat heeft negen levens':
"Een kat heeft negen levens" is een populaire mythe en gezegde, niet een feit. Katten zijn bijzonder veerkrachtig, behendig en kunnen vallen beter overleven dan mensen, wat het idee heeft gevoed dat ze meerdere levens hebben. Het gezegde vindt zijn oorsprong in het oude Egypte, waar katten als heilige, goddelijke wezens werden beschouwd, en in middeleeuws Europa, waar ze werden geassocieerd met magie.
Kijk, hier komen de Middeleeuwen er ineens bij...
En op 25-8 13.02:
Het gezegde "een kat heeft negen levens" is een mythe, katten hebben net als alle andere dieren maar één leven. Het idee komt voort uit de veerkracht en behendigheid van katten, die dankzij een aantal fysieke eigenschappen zoals de "air-righting" reflex vaak goed terechtkomen na een val. De oorsprong van de mythe ligt mogelijk in het oude Egypte, waar katten als heilige en veerkrachtige dieren werden gezien.
Hé, nu is het woordje mogelijk ingevoegd bij de oorsprong en de Middeleeuwen zijn verdwenen. Dat maakt nogal uit. Dit terzijde toont hoe onbetrouwbaar dat 'AI-overzicht' is, dat in een zoekmachine als Duckduckgo ontbreekt.
Afijn, hoe het ook zit, in Negen levens wordt op dat gezegde gezinspeeld, want Wolkje, de kat waar het in dit verhaal om draait, lijkt in snel tempo die negen levens te verliezen.
Op de eerste twee pagina's is het al raak:
Mooi: de tekst gaat over die levens, 'in het land waar we niet kunnen blijven wonen', maar de prenten op deze en volgende bladzijden vertellen er nog iets bij. Er vertrekt een gezin. Vader, moeder, twee kinderen. Eerst in een auto met volle bepakking, vervolgens in het ruim van een vrachtwagen, een rubberen boot (op 'de zee waar we niet kunnen blijven wonen'), een boerenkar en een bus.
Dan, nadat Wolkje volgens de tekst zeven levens heeft verloren, zijn ze 'op de logeerplek in het land waar we misschien mogen blijven wonen',
Maar 'mijn allerliefste Wolkje' laat zich niet zien. 'Is hij nu ook nog leven nummer acht kwijt?'
Nee, zo blijkt op de laatste dubbelpaginaprent.
Maar wij kijkers zien toch een verschil met de kat op de eerste bladzijden...
Heel knap gedaan, dit dubbelverhaal in woord en beeld met als verteller een jong meisje dat erg aan haar kat is gehecht. Het toont iets van de misère die vluchtelingen meemaken zonder er een woord aan te besteden en biedt jonge kijkers en luisteraars het avontuur van de kat met (bijna?) negen levens en troost. Klasse.
'Een deel van de opbrengst van dit boek wordt geschonken aan VluchtelingenWerk Nederland', staat op de achterkant.
Hopelijk een flink deel.
Geus, Mireille, en Marijke ten Cate. Negen levens. Lemniscaat, 2025. ISBN 978 90 477 1611 2, 26 p.
