Ineens vroeg ik het me af. Aanleiding: berichten over de Kranichsteiner Jugendliteratur-Stipendien en de Deutsche Jugendliteraturpreis. Ooit aangemeld, dus van tijd tot tijd komen die binnen. Soms is het verrassend om een Nederlandstalige auteur onder de genomineerden of bekroonden te vinden. Dat is dit jaar niet zo. Dankzij vertalers als Mirjam Pressler en Rolf Erdorf werd echter redelijk wat jeugdliteratuur in het Duits vertaald en soms werd die bekroond. Maar omgekeerd?
De laatste tijd passeren wel vertaalde boeken de recensietafel, maar die vertalingen komen als het om jeugdliteratuur gaat haast altijd uit het Engels, op een enkele prentenboek na.
Zou het kunnen dat onze jonge uitgevers zoals zoveel Nederlandse (en ook wel Vlaamse) dertigers en veertigers (en jonger) alleen redelijk Engels kunnen lezen en nauwelijks of niet thuis zijn in het Frans of Duits, om eens twee nabije buurtalen te noemen? Zodat ze al rondstruinend op de internationale kinderboekenbeurs in Bologna of de Frankfurter Buchmesse zich eigenlijk voornamelijk richten op de Engelstalige boeken? Of de Engelstalige abstracts van verhalen in vreemde talen? Nooit eens gaan snuffelen in de keuze van de al genoemde Jugendliteraturpreis of de 'sélection des rédacteurs' van zo'n website als Ricochet-jeunes, of de Flash van het CNLJ?
Als dat zo is, zou dat toch pure armoe zijn...
Niets tegen Engels, het is een lekker compacte, prachtige en rijke taal, maar dominantie kan verstikkend werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten