Een aankondiging in de e-post: een Kidsweek in week 23 over 'Hoe ga jij om met nieuws?'. Meteen een bespreeknummer aangevraagd, maar hoofdredacteur Henrike van Gelder liet me weten 'Dag Herman, je kunt alle content ook online lezen', met link.
Dat is waar en online vind je dan naast een interview met haar een 'dossier nieuwswerking'. Maar het is toch anders dan een papieren krantje. Dat dan weer wel bij het oud papier zou zijn beland, want er is toch iets online te vinden. Tja.
Er gaat veel over reacties op nieuws en slechts één item over de vraag of het waar is: 'Zo herken je betrouwbaar nieuws'. Dat is heel trouwhartig.
Kom je er zelf niet uit? Dan kun je altijd een volwassene zoals je juf, meester of ouder(s) vragen om met je mee te kijken.
Natuurlijk, die kennen de weg. Dat merk je bij verkiezingen.
En:
Bekijk door wie het nieuws wordt gebracht. Is dat een anoniem account op social media of wordt het geschreven door een betrouwbare nieuwsbron? Betrouwbare bronnen zijn bijvoorbeeld kranten, nieuwssites, universiteiten of overheidsinstanties. Let daarbij ook op de datum, is het bericht kort geleden geschreven of is de informatie al een paar jaar oud?
Gezegend het land waar 'overheidsinstanties' betrouwbare inlichtingen geven, en de ene nieuwssite is de andere niet...
Misschien wou de redactie haar jonge lezers niet al te veel achterdocht meegeven.
Een variant op dit item is 'Hoe weet je of nieuws waar is?'. Die vraag wordt niet helemaal beantwoord, behalve onder het kopje 'Kop'.
Een van de makkelijkste manieren om nepnieuws te ontmaskeren: check de kop of de titel van een artikel of filmpje. Als de titel je expres en overdreven nieuwsgierig probeert te maken, dan mogen er al alarmbellen afgaan. Je kunt ook checken: wie heeft het stuk geschreven? Is het een bekende journalist die werkt voor een bekend medium? Staat het nieuws ook op andere betrouwbare sites? En vaak helpt je gezond verstand gebruiken ook. Als iets te mooi of bizar lijkt om waar te zijn, dan is dat waarschijnlijk ook zo.
Is dat afdoende? Wat is bizar?
Ook een aardige is 'Zó wordt Kidsweek gemaakt', een video'tje. Ook heel trouwhartig: 'tijdens de redactievergadering bespreken we het nieuws van de week' en daaruit wordt een selectie gemaakt. Geen woord over controle.
Nu ging het de redactie ook vooral om reacties op het nieuws, dat blijkt ook uit de woorden van de hoofdredacteur:
'Een krant met alleen maar goed nieuws kan natuurlijk niet. Er gebeuren nu eenmaal nare dingen in de wereld. Toch proberen wij altijd te zoeken naar een lichtpuntje in een verhaal - wat gaat er wél goed? En door ook vooral te kijken naar wat oplossingen voor een probleem zijn. Wordt er gepraat over vrede in een oorlogssituatie? Is er een slimme uitvinding om klimaatverandering tegen te gaan? Maar we laten lezers ook zien wat ze zelf kunnen doen. Een inzamelingsactie beginnen bijvoorbeeld of meedoen aan een demonstratie. Ook niet onbelangrijk: we combineren zware verhalen met lichtere onderwerpen, zoals opvallend dierennieuws of een onvoorstelbaar record. Zo laten we zien dat er niet alleen maar narigheid in de wereld is én kun je ook even je zinnen verzetten.'
'Je kunt het nieuws mijden als je het eng vindt of er verdrietig van wordt. Dat is je eigen keuze. Maar wij denken dat het beter is je te informeren en te proberen te begrijpen wat er gebeurt en waarom. Wij geloven dat als je goed geïnformeerd bent, je sterker in je schoenen staat, de wereld beter begrijpt en makkelijker mee kunt doen. En met Kidsweek kan dat op een veilige en betrouwbare manier.'
'Je kunt het nieuws mijden als je het eng vindt of er verdrietig van wordt. Dat is je eigen keuze. Maar wij denken dat het beter is je te informeren en te proberen te begrijpen wat er gebeurt en waarom. Wij geloven dat als je goed geïnformeerd bent, je sterker in je schoenen staat, de wereld beter begrijpt en makkelijker mee kunt doen. En met Kidsweek kan dat op een veilige en betrouwbare manier.'
Waarvan akte.
Kidsweek. 'Weekkrant voor kinderen van 7 t/m 12 jaar'.
