Altijd maar die schrijvers die bepalen waar we staan, voortaan doen we het zelf, besluiten de letters. Dat is het idee voor het verhaal LetterRijk, Rebellie der letteren, dat verscheen bij Nobel boeken, een imprint van 'de Stichting Nederlandse Onafhankelijke Behartiging van Literatuur, kortweg stichting NOBEL' Een stichting zonder bestuur, zo te zien, en een heel breed doel, 'het behartigen van literatuur in de breedste zin van het woord, zowel fictie als non-fictie'. Goh...
Volgens het boek betreft het een gevonden tekst, maar de website van de uitgeverij verraadt wat we vermoedden: Rob Bakker is de Auteur (met hoofdletter).
Volgens de website is het een
satirische novelle voor volwassen lezers én schrijvers: de letters schaffen schrijvers af en grijpen de macht. Een nieuw LetterRijk begeeft zich à la “1984” in de nieuwe heilsleer van de AI.
En:
Letter Rijk ontaardt in een satire op de menselijke maatschappij met dezelfde problemen als hiërarchie, inspraak, democratische meerderheden etc. Hoofdletters (Kapitalen) versus de Onderkast(e). Letters die zich man of vrouw of non-binair voelen. Ruzie om de inhoud en de doelstellingen; wie is de schrijver, wie is de lezer? Op het einde geeft de AI het antwoord op alle vragen.
Zo is het maar net.
Er zitten best grappige vondsten in. Zoals de ruzie tussen onderkast j en dito n.
De twee letters stonden tegenover elkaar, want ieder claimde voor de bouw van dezelfde gang een eigen gelijk en dat stuitte steeds op een 'Ja' en 'Nee'.
De Neo A werd erbij geroepen. Hij genoot van dit soort interventies, die bevestigden immers zijn rol als leider.
'De waarheid ligt in het midden,' verzoende hij de twee kemphanen. 'Daarom zet ik de letter W tussen jullie in en noemen we deze gang de Gang an de Waarheid. Dan kunnen jullie altijd hier discussiëren en proberen de waarheid mee te krijgen.'
Dat klonk als een redelijk alternatief.
'Ik zal er een doodlopend gangetje van maken,' stelde de Neo X voor aan de Neo A. 'Dan staan ze niemand in de weg.'
'Doodlopend... Een goede plek voor de Waarheid,' beaamde de Neo A tevreden.
We zien in dit citaat overbodige uitleg en een cliché (kemphanen), maar 'doodlopend... een goede plek voor de waarheid' is een sterke vondst.
En verder nodigde het boek uit tot bladeren, en dat is dodelijk. Er mogen dan sterke vondsten in staan, het is te springerig en te uitgebreid om echt een goede satire te zijn. Gemiste kans.
Bakker, Rob. LetterRijk, Rebellie der letteren. Met illustraties van Vick Debergh. Nobel boeken, 2025. Geen ISBN, 120 p.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten