Het is een van de tweede lichting e-boeken die ik kocht: Mrs. Bridges van Evan S. Connell (1958).
E-boeken koop ik, voorlopig, vooral vlak voor een reis. Het scheelt gewicht.
In dit geval liet ik me inspireren door een recensie.
Meer dan een papieren boek, dat ik altijd even doorblader, lees ik een e-boek in rechte lijn, van voor naar achter. Ik begon dus gewoon, zonder ook maar een vermoeden te hebben van de afloop. Had zelfs nog niet door dat het 117 hoofdstukjes zijn, waarvan het laatste 'Hello?' heet.
Het begin was meesterlijk.
'Her first name was India - she was never able to get used to it.'
Maar waarom me dat meteen pakte? Het toont ongemak. Een vlekje.
'It seemed to her that her parents must have been thinking of someone else when they named her. Or' (nog erger) 'were they hoping for another sort of daughter?
As a child, she was often on the point of inquiring, but time passed, and she never did.'
Een vleugje drama. Na tien hoofdstukjes was ik er achter dat de verteller er in was geslaagd in één alinea het begin van een karakter te schetsen. Vooral dat 'time passed, and she never did' is tekenend.
Inderdaad, de tijd verglijdt, voordat je het weet ben je oud, is je echtgenoot gestorven, je kinderen de deur uit, weet je meer dan ooit nooit wat je wil doen. Het einde is prachtig roemloos en ik ga het niet verklappen.
Maar ik kan het niet laten na de eerste zinnen ook de laatste te citeren.
'Finally she took the key from the ignition and began tapping on the window, and she called to anyone who might be listening, 'Hello? Hello out there?' But no one answered, unless it was the falling snow.'
But you don't know what it is
Do you, Mister Jones?
Nu speelt Mr. Bridges ook een rol in dit verhaal, maar hij is een heel ander karakter. Over hem heeft Connell ook een verhaal geschreven (1969) en het staat bovenaan mijn lijstje.
Maar hier gaat het geheel en al over Mrs. en slechts enkele keren kijkt de verteller niet door haar ogen maar door die van iemand anders naar haar.
Mrs. zou de echtgenote geweest kunnen zijn van Dylans Mr. Jones. She tries so hard, but she doesn't understand. Maar ze is de brave echtgenote van Walter Bridges, ze leert haar dochter en zoon goede manieren, gaat naar haar clubs en tracht de tijd door te brengen.
Keeping up with the Joneses, daar is ze zeker van, maar haar buren heten geen Jones. (Hoe wel, ben ik vergeten.)
Ze is de saaist denkbare hoofdpersoon en toch is dit een onweerstaanbaar verhaal, tegelijk grappig en droevig, schrijnend, hilarisch. De verteller houdt er een uiterst laconieke, beknopte stijl op na en die past hier helemaal, die maakt het verhaal. Hier word ik bijna verleid tot meer citeren. Ik doe het niet. Lees het zelf maar.
Ik kwam achteraf (na thuiskomst) te weten dat de verhalen over Mrs. en Mr. Bridges zijn verfilmd en dat er een website is waar je onder de naam Mrs. Bridges jams kan kopen. Het is een Britse website, dus ik weet niet zeker of de twee mevrouwen iets met elkaar te maken hebben.
In de film speelt Joanne Woodward de rol van Mrs. Bridges. Toch net wat meer bijdehand dan het beeld dat ik al lezend had gevormd. Het optreden in de film moet een ironische belevenis voor haar en de andere hoofdrolspeler, Paul Newman, zijn geweest. Woodward 'is de weduwe van Paul Newman, met wie ze vijftig jaar – tot aan zijn dood in 2008 – getrouwd was,' aldus Wiki.
E-boeken koop ik, voorlopig, vooral vlak voor een reis. Het scheelt gewicht.
In dit geval liet ik me inspireren door een recensie.
Meer dan een papieren boek, dat ik altijd even doorblader, lees ik een e-boek in rechte lijn, van voor naar achter. Ik begon dus gewoon, zonder ook maar een vermoeden te hebben van de afloop. Had zelfs nog niet door dat het 117 hoofdstukjes zijn, waarvan het laatste 'Hello?' heet.
Het begin was meesterlijk.
'Her first name was India - she was never able to get used to it.'
Maar waarom me dat meteen pakte? Het toont ongemak. Een vlekje.
'It seemed to her that her parents must have been thinking of someone else when they named her. Or' (nog erger) 'were they hoping for another sort of daughter?
As a child, she was often on the point of inquiring, but time passed, and she never did.'
Een vleugje drama. Na tien hoofdstukjes was ik er achter dat de verteller er in was geslaagd in één alinea het begin van een karakter te schetsen. Vooral dat 'time passed, and she never did' is tekenend.
Inderdaad, de tijd verglijdt, voordat je het weet ben je oud, is je echtgenoot gestorven, je kinderen de deur uit, weet je meer dan ooit nooit wat je wil doen. Het einde is prachtig roemloos en ik ga het niet verklappen.
Maar ik kan het niet laten na de eerste zinnen ook de laatste te citeren.
'Finally she took the key from the ignition and began tapping on the window, and she called to anyone who might be listening, 'Hello? Hello out there?' But no one answered, unless it was the falling snow.'
But you don't know what it is
Do you, Mister Jones?
Nu speelt Mr. Bridges ook een rol in dit verhaal, maar hij is een heel ander karakter. Over hem heeft Connell ook een verhaal geschreven (1969) en het staat bovenaan mijn lijstje.
Maar hier gaat het geheel en al over Mrs. en slechts enkele keren kijkt de verteller niet door haar ogen maar door die van iemand anders naar haar.
Mrs. zou de echtgenote geweest kunnen zijn van Dylans Mr. Jones. She tries so hard, but she doesn't understand. Maar ze is de brave echtgenote van Walter Bridges, ze leert haar dochter en zoon goede manieren, gaat naar haar clubs en tracht de tijd door te brengen.
Keeping up with the Joneses, daar is ze zeker van, maar haar buren heten geen Jones. (Hoe wel, ben ik vergeten.)
Ze is de saaist denkbare hoofdpersoon en toch is dit een onweerstaanbaar verhaal, tegelijk grappig en droevig, schrijnend, hilarisch. De verteller houdt er een uiterst laconieke, beknopte stijl op na en die past hier helemaal, die maakt het verhaal. Hier word ik bijna verleid tot meer citeren. Ik doe het niet. Lees het zelf maar.
Ik kwam achteraf (na thuiskomst) te weten dat de verhalen over Mrs. en Mr. Bridges zijn verfilmd en dat er een website is waar je onder de naam Mrs. Bridges jams kan kopen. Het is een Britse website, dus ik weet niet zeker of de twee mevrouwen iets met elkaar te maken hebben.
In de film speelt Joanne Woodward de rol van Mrs. Bridges. Toch net wat meer bijdehand dan het beeld dat ik al lezend had gevormd. Het optreden in de film moet een ironische belevenis voor haar en de andere hoofdrolspeler, Paul Newman, zijn geweest. Woodward 'is de weduwe van Paul Newman, met wie ze vijftig jaar – tot aan zijn dood in 2008 – getrouwd was,' aldus Wiki.
Evan S, Connell. Mrs. Bridges. North Point Press, 1990 (oorspr. 1958). ISBN 978 0 86547 0569. E-boek: 978 1 58243 8498.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten