Prachtig stukje van Aleid Truijens (zie ook hier) in de Volkskrant 4-11-2013, 'Voorzetsels onthullen veel over onze relaties'. Over in of op je voeten staan, bij of tot jezelf komen, best wel, gevoelens naar iemand, beeldvorming naar een publiek, een opmerking naar jou, 'fletse, dooie werkwoorden' als delen en aangeven ('"U geeft aan dat u om 20.00 niet op de plaats delict was", zegt de politieman tegen een woest schuimbekkende arrestant'), en iemand in zijn kracht zetten (daarvan had ik nog niet gehoord, maar even zoeken op internet gaf meteen resultaat, bijvoorbeeld hier en hier, en zie ook dit leuke stukje).
'Waar het woord kracht valt, kan zwakte nooit ver zijn.'
Want 'Tegenwoordig heten welzijnswerkers coaches; ze zijn geen ambtenaar meer maar hebben een winkel. Vandaar dat ze iets moesten verzinnen dat zowel hun bedrijf als de afknijpende overheid voordeel oplevert. En de "cliënt", ogenschijnlijk. Daarom "zetten" ze, als God, demente bejaarden, zwakzinnigen en voedselbankbezoekers "in hun kracht". Precies die mensen die kracht ontberen, anders zaten ze niet in zo'n afhankelijke positie.
Het zinnetje klinkt fijner dan "verschoon zelf uw luier maar" of "het busje rijdt niet meer". De sympathieke spreker gelóóft in de kracht van onmachtigen. "Eigen kracht" werd een begrip, een beweging, een religie, met conferenties en "empowerment"-trainingen. Een winkel die draait als een tierelier. Geniaal. En een blijvertje in de taal, vrees ik.'
Wie weet - tot 'in je kracht staan' ook weer is versleten. Opdracht: verzin de opvolger. Raadpleeg eventueel baron van Münchhausen.
Het is natuurlijk slechts een uit vele eufemismen die er te halen uit de nieuwpraat (newspeak) die bronnen uit en rond regering voortbrengen, vooral waar bezuinigd, pardon omgebogen of hervormd wordt en waar geweldig onderwijs wordt geleverd zonder daarover ook maar één onderwijsgevende te raadplegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten