Bröderna Lejonhjärta van Astrid Lindgren verscheen in 1973. De roman maakte zoveel indruk dat er veel vertalingen volgden. Een van die vertalingen was in het Nederlands, door Rita Törnqvist-Verschuur, en die verscheen in 1974 met de oorspronkelijke illustraties van Ilon Wikland en won in 1975 een Zilveren Griffel.
Hoeveel drukken het boek beleefde staat niet eens in de editie die me onlangs werd toegestuurd, maar het zijn er meer dan 25. Nog altijd (meldt de titelpagina) in de vertaling van 'Rita Törnqvist-Verschuur', zie zelf inmiddels al sinds 1993 Rita Verschuur heet.
Het verhaal werd al in 1977 verfilmd, door Olle Hellbom, met een scenario door Astrid Lindgren. Hellbom verfilmde meer werk van Astrid Lindgren, maar niet Ronja de roversdochter ofwel Ronja Rövardotter, dat deed Tage Danielsson.
Ik hoef hier niet uit te weiden over het verhaal, dat is immers al genoeg gedaan. Ik las het mijn zoon voor toen hij negen of tien was, en die was diep onder de indruk. Zelf las ik het voor het eerst ergens rond 1978, toen ik net in kinderboekenland werkte. Ik was diep onder de indruk. Alleen daarom al wil ik even stilstaan bij deze 26e (?) druk.
Achterin het boek staat een tekst getiteld 'Het verhaal achter De gebroeders Leeuwenhart'. Dat is alleen al lezenswaardig omdat er melding wordt gemaakt van de bezwaren die sommige recensenten hadden tegen de sprong van Jonathan en Karel in het ravijn, op weg naar Nangilima. Oei, oei, 'zelfmoord' in een boek voor kinderen? En dan ook nog een soort hiernamaals? Het waren wel de jaren '70, hoogtij voor 'realistiese' en 'kritiese' kinderboeken.
Veel lezers vroegen Astrid Lindgren hoe het met Karl en Jonatan in Nangilima ging. In een brief die op 26 februari 1974 in het dagblad Expressen werd gepubliceerd, vertelde ze hoe het ging: de twee vestigden zich samen met Mattias in Mattisgården in Äppeldalen. Karl en Jonathan konden nu hutten bouwen, rondrijden in het bos en slapen bij kampvuren. Karl heeft zijn eigen hond, Mecke. De gemene Tengil en de verrader Jossi kwamen niet in Nangilima terecht maar in een ander land genaamd Lokrume, overigens ook de naam van een district op Gotland en waarom ze die naam koos, blijft gissen.
Lindgren, Astrid. De gebroeders Leeuwenhart. Ploegsma, 2020. 1e druk 1974. 232 p., ISBN 978 90 216 8100 9.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten