Geen slecht idee, een plantengids voor kinderen. Er worden ruim 700 planten genoemd en afgebeeld. Ze worden de jonge, nieuwgierige lezer voorgesteld in 51 hoofdstukken, van 'De zurigen' tot en met 'De levenskrachtigen'. De inhoudsopgave op p. 193 draagt de titel 'Lijst van plantenfamilies'.
Dat kan de naïeve beginnende botanist op het verkeerde spoor zetten. Het betreft namelijk verzonnen families, niet de families die je vindt in Heukels' Flora van Nederland of Mabberley's Plant-book, of in Wikipedia. De wat oudere lezer had dat vermoedelijk al gesnapt.
Het zijn wel aansprekende familienamen! Al moet vermeld dat ook de onder botanisten gangbare namen vaak tot de verbeelding spreken: blaasjeskruid, egelskop, ijskruid, klokje, muskuskruid, ooievaarsbek, pijpbloem, pruikenboom, rus, ruwbladige, trompetboom, wijfjesvaren, zeegras, zeepboom...
Je kunt dit boek op diverse manieren lezen. Bijvoorbeeld:
1. Je begint gewoon voorin, alsof je vol verwachting zit te kijken naar een voorstelling.
2. Je laat je inspireren door de lijst op p. 193 en spring heen en weer tussen 'families'.
3. Je hebt gehoord van een plant, kijkt in de lijst 'Alle planten' (p. 194-199) of hij erin staat en zoekt hem op. De bladzijden zijn tot p. 193 genummerd, dus dat is geen probleem.
4. Je bladert gewoon wat heen en weer.
Wat je te zien krijgt varieert: soms de plant, soms alleen een bloem of vrucht. Dat vind ik jammer.
Neem nou de cashewnoot.
Adequaat genoeg getekend.
Maar dat die vruchten aan een boom hangen...
... dat kom je niet te weten. Ook niet hoe en waar ze groeien, hoe de noten geoogst en geprepareerd worden, en, ironisch, ook niet dat rauwe cashewnoten gif bevatten dat er pas uitgaat als je ze stoomt. Tja, de cashewnoten staan bij 'De verrukkelijken', niet bij 'De gifmengers' (p. 60-64).
En van diezelfde pagina plus de voorgaande van 'De verrukkelijken' weet ik niet aan wat voor tak, plant of boom ze groeien.
Ook mis ik enige inlichtingen over hoe groot die afgebeelde planten en bomen zijn en zijn de afgebeelde beesten ook enigszins uit verhouding en bovendien voorzien van tekenfilmachtige oogjes, zie bijvoorbeeld deze pagina van 'de witten en de vergulden'.
Dan zijn bijvoorbeeld de afbeeldingen van 'De klimmers'
en de Bodhiboom onder 'De oudjes'
informatiever. Net als bijvoorbeeld deze twee bladzijden over de vorm van bladeren.
Kortom: geen slecht idee, een plantengids voor kinderen. En het is een charmant boek, deze 'vrolijke plantenencyclopedie'. Je kan er leuk doorheen bladeren en je verbazen over de vormenrijkdom. Je kunt er ook wel iets van leren.
Maar het is geen encyclopedie, en had veel informatiever kunnen zijn, ondanks zijn register. Over veel planten leer je vooral heel weinig. C'est un drôle d'un livre, c'est ça.
Barman, Adrienne. De vrolijke plantenencyclopedie. Vert. Bibi Dumon Tak. Querido, 2020. Oorspr.: Drôle d'encyclopédie végétale, La Joie de Lire, 2018.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten