Hier ligt in het gras wat achterbleef: een onopgemerkte glimlach, wat vergeten regendruppels van een lentebui, een nooit uitgesproken zin.
Naast een scherfje neerslachtigheid rust een dans die ooit werd gedanst, zorgvuldig verpakt in weemoed, kwetsbare herinneringen aan lang geleden.
Hier ligt in het gras wat achterbleef: iets dat ik ooit wilde worden, maar vergat, de geur van een koude winterochtend, vederlichtheid die nooit voor het grijpen ligt.
Eén voor één raak ik alles voorzichtig aan, mompel zacht wat woorden, dek toe, neurie een liedje voor het slapengaan, laat ik achter in het gras wat achterbleef - en leef.
Naast een scherfje neerslachtigheid rust een dans die ooit werd gedanst, zorgvuldig verpakt in weemoed, kwetsbare herinneringen aan lang geleden.
Hier ligt in het gras wat achterbleef: iets dat ik ooit wilde worden, maar vergat, de geur van een koude winterochtend, vederlichtheid die nooit voor het grijpen ligt.
Eén voor één raak ik alles voorzichtig aan, mompel zacht wat woorden, dek toe, neurie een liedje voor het slapengaan, laat ik achter in het gras wat achterbleef - en leef.
hier ligt in het gras wat achterbleef:
een onopgemerkte glimlach, wat
vergeten regendruppels van een
lentebui, een nooit uitgesproken zin
naast een scherfje neerslachtigheid,
rust een dans die ooit werd gedanst,
zorgvuldig verpakt in weemoed,
kwetsbare herinneringen aan langgeleden
rust een dans die ooit werd gedanst,
zorgvuldig verpakt in weemoed,
kwetsbare herinneringen aan langgeleden
hier ligt in het gras wat achterbleef:
iets dat ik ooit wilde worden, maar vergat,
de geur van een koude winterochtend,
vederlichtheid die nooit voor het grijpen ligt
iets dat ik ooit wilde worden, maar vergat,
de geur van een koude winterochtend,
vederlichtheid die nooit voor het grijpen ligt
één voor één, raak ik alles voorzichtig aan,
mompel zacht wat woorden, dek toe,
neurie een liedje voor het slapengaan,
laat ik achter in het gras wat achterbleef
mompel zacht wat woorden, dek toe,
neurie een liedje voor het slapengaan,
laat ik achter in het gras wat achterbleef
en leef
Tweemaal 'Liedje voor het slapengaan' van Mattanja Nieuwbrug.
Tweemaal poëzie. Dat is knap.
Tweemaal poëzie. Dat is knap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten