Over de wespspin, in Wikipedia wespspin:
' Bij deze soort wordt het mannetje na de paring vrijwel altijd ingesponnen en later opgegeten door het vrouwtje. Het mannetje heeft na de paring geen functie meer, zijn sperma is immers opgebruikt. Bovendien dient hij het vrouwtje tot voeding, wat de ontwikkeling van zijn nageslacht ten goede komt. '
' Bij deze soort wordt het mannetje na de paring vrijwel altijd ingesponnen en later opgegeten door het vrouwtje. Het mannetje heeft na de paring geen functie meer, zijn sperma is immers opgebruikt. Bovendien dient hij het vrouwtje tot voeding, wat de ontwikkeling van zijn nageslacht ten goede komt. '
Dit is een gaaf voorbeeld van doeldenken. Nee, niet doemdenken, ondanks het lot van de man, maar doeldenken: elke handeling zou een rationeel te beredeneren doel moeten hebben.
De wespspinnenman wordt opgegeten omdat zijn bestaan geen zin meer heeft. ' Zijn sperma is immers opgebruikt. ' En vrouwlief heeft nog een hapje extra ook. Wat handig!
Waarom gebeurt dat bij verreweg de meeste andere beestensoorten eigenlijk niet?
De wespspinnenman wordt opgegeten omdat zijn bestaan geen zin meer heeft. ' Zijn sperma is immers opgebruikt. ' En vrouwlief heeft nog een hapje extra ook. Wat handig!
Waarom gebeurt dat bij verreweg de meeste andere beestensoorten eigenlijk niet?
Geplaatst op 7-6-10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten