Achterop is een tekst afgedrukt die past bij eerdere citaten op dit blog rond de vraag: wat heet poëzie?
Namelijk:
gelukkig zullen we de stenen, keien, kiezels die jij tot tot hiertoe hebt verlegd vandaag niet tellen, en laat ons hopen dat ook niemand vraagt al dat gewicht te tillen, het lijkt mij aangenaam als we vandaag gewoon eens naar de wereld kijken, hoe jij die hebt veranderd.
Dat is natuurlijk geen poëzie. Toch?
En zo?
gelukkig zullen we
de stenen, keien,
kiezels die jij tot tot
hiertoe hebt verlegd vandaag
niet tellen, en laat ons
hopen dat ook niemand
vraagt al dat gewicht te
tillen, het lijkt mij
aangenaam
als we vandaag
gewoon eens naar
de wereld kijken, hoe jij
die hebt veranderd.
Of zo?
gelukkig zullen we
de stenen, keien,
kiezels die jij tot tot
hiertoe hebt verlegd vandaag
niet tellen, en laat ons
hopen dat ook niemand
vraagt al dat gewicht te
tillen, het lijkt mij
aangenaam
als we vandaag
gewoon eens naar
de wereld kijken, hoe jij
die hebt veranderd.
Tot slot: zó is het afgedrukt:
Mooi, ja. Poëzie is tekst met aandacht voor het ritme en de melodie van woorden, het dansen van zinnen. Muziek met woorden - en in dit geval ook met beeld.
Deze tekst komt niet aan de orde in de 21 bijdragen aan dit 198 pagina's tellende aflevering. Wat valt er ook aan toe te voegen? Kan iemand hem zingen of voordragen, bijvoorbeeld iemand met de huidige stem van Leonard Cohen?
Bart Moeyaert debuteerde in 1983 (dus ruim dertig jaar geleden, de aanleiding voor deze aflevering) met Duet met valse noten en heeft sindsdien een formidabel en zeer gewaardeerd oeuvre opgebouwd en gaat daarmee nog door, pas nog verscheen bij Querido De gans en zijn broer, met tekeningen van Gerda Dendooven.
Goed, wat staat er allemaal in LZL 95? Ik som op.
- Majo de Saedeleer over Bart Moeyaert als 'de dichter, de attente, de gulzige, de grappige, de zoeker, de zwemmer, de jongste', een mooi portret.
- 'Brief aan mijn twintigjarige zelf', van Bart Moeyaert zelf.
- 'Bart at fifty', van Aidan Chambers, met behartenswaardige uitspraken over vertalingen.
- Bespreking van De schepping en Het paradijs, door Freek Bakker.
- Bespreking van prentenboeken, door Jen de Groeve.
- Over Gerda Dendooven, door Ann Uleners.
- Bespreking van Wie klopt daar?, door Rita Ghesquière.
- Bespreking van De gans en zijn broer, door Karen Ghonem.
- Bespreking van Het is de liefde die we niet begrijpen, door Sander Bax.
- Over de poëzie van Bart Moeyaert, door Jan van Coillie. ('Eén grote zoektocht naar geluk.')
- Bespreking van Jij en ik en alle andere kinderen, door Jürgen Peeters.
- Beschrijving van het ontstaan van Suzanne Dantine en Wespennest, door Vanessa Joosen. (Boeiend!)
- Vier columns van Bart Moeyaert, eerder verschenen in LZL.
- Uitgever Jacques Dohmen over zijn samenwerking met Bart Moeyaert, opgetekend door Linda van Scherrenburg.
- Wanda Baeke over het vertalen van Bart Moeyaert.
- Bart Steenhout over Bart Moeyaert als liedtekstschrijver. (En daarover schrijft Bart Moeyaert zelf in van die vier columns.)
- Bespreking van Dano Bennoni, lang zal hij leven, door Sandro van der Leeuw (ja, Sandro, niet Sandra).
- Uitgever Norbert Vranckx (Altiora) over zijn samenwerking met Bart Moeyaert.
- Een kleine herinnering van illustrator (en dichter) André Sollie.
- Jan Staes over Bart Moeyaert als theatermaker.
Een waardige ode, die nóg beter zou zijn geworden als de redactie alle besprekers ertoe had gedwongen hun bijdragen in te dikken tot de helft of minder. Zoals Sander Bax prijzend (maar niet mooi) schrijft: 'De kracht van Moeyaert ligt ontegenzeggelijk in de suggestiviteit en de impliciteit.' Dat had veel scribenten tot voorbeeld gestrekt. Dan maar wat minder 'analyse'. Dat zou ons onbeholpen zinnen sparen als 'Veel belangrijker dan een analyse van de actuele gezinssituatie is het verlangen van Sus naar een conventioneel familieleven'. En zo.
Het is in een aflevering als deze ook jammer dat de uitvoering zo sober is. Begrijpelijk, want LZL zit niet ruim in de centen, maar toch jammer.
Maar laat ik niet zeuren, de redactie heeft werkelijk zijn uiterste best gedaan om een aflevering te maken die staat als een huis, ondanks de academische randversiersels.
Literatuur zonder leeftijd verschijnt drie keer per jaar in de vorm van een boekje van circa 140 pagina’s en wordt vanaf 2006 uitgegeven onder auspiciën van IBBY Nederland.
Een abonnement kostte in 2014 als volgt: instellingen € 45,00; particulieren € 32,00; studenten € 24,25 (bewijs van inschrijving meesturen; moet elk jaar vernieuwd worden). Abonnementen kunnen op elk tijdstip van het jaar ingaan.
Prijzen voor 2015 heb ik niet gevonden, ook niet op de Facebookpagina van IBBY Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten