Dank, Aleid Truijens.
In haar vaste krantstek 'IJs en weder' op 25 april 2012 iets over getob met pubers, sex en voorlichting. Dat eindigt nog tamelijk onverwacht in een origineel pleidooi voor lezen, in dit geval van fictie.
' Scholen zijn in toenemende mate sociale laboratoria, waar kinderen worden gekneed tot correcte, hun agressie en driften beheersende burgertjes. Die ook nog eens gezond eten, veel sporten en uitkijken in het verkeer. Intussen blijft er weinig tijd over voor een bestendiger investering in de 'weerbaarheid': kennis en cultuur.
Wie veel weet en leest, leert nadenken, leert zich inleven,
en staat daardoor iets veiliger in het leven. Lezend kruip je de huid van
moordenaars en slachtoffers, verleidsters en verkrachters, bedriegers en
bedrogenen. Soms smaak je genoegdoening: bij een verhaal, bijvoorbeeld, over
het populairste meisje uit de klas. Ze trouwde met een top-aap, werd vroeg
zwanger en is nu eenzaam en aan de drank, terwijl haar oorlogsbuit van weleer
is begonnen aan zijn derde leg. Ik noem maar wat. Dat is het mooie van
literatuur: je hoeft al die levens niet zelf te leven en maakt toch veel mee.
Effectiever dan kringgesprekken, stukken minder gênant ook. '
Waarvan acte, met instemming.
In haar vaste krantstek 'IJs en weder' op 25 april 2012 iets over getob met pubers, sex en voorlichting. Dat eindigt nog tamelijk onverwacht in een origineel pleidooi voor lezen, in dit geval van fictie.
' Scholen zijn in toenemende mate sociale laboratoria, waar kinderen worden gekneed tot correcte, hun agressie en driften beheersende burgertjes. Die ook nog eens gezond eten, veel sporten en uitkijken in het verkeer. Intussen blijft er weinig tijd over voor een bestendiger investering in de 'weerbaarheid': kennis en cultuur.
Waarvan acte, met instemming.