Alle kinderen een e-boek?

Uitgeverij De Wolkenlezer presenteert op 2 oktober het eerste kinderboek ter wereld dat volgens het duurzaamheidsprincipe cradle to cradle is geproduceerd: Menno en Maartje, avonturen in Mystica. Van dat productieproces had ik nog nooit gehoord, maar volgens De Wolkenlezer houdt het in dat het 'milieuvriendelijk is en dat de gebruikte inkten, het papier en de vloeistoffen biologisch afbreekbaar zijn'.

Uitgeefster Marieke Gombault is ook de auteur van het boek en werkte voor de productie samen met de enige drukkerij in Nederland die in het bezit is van een cradle to cradle-certificaat. Welke drukkerij dat is, staat niet op de website.

Menno en Maartje, avonturen in Mystica is de eerste titel van De Wolkenlezer.

Ik ben benieuwd naar de recensies - alle aandacht gaat nu naar de productie.

Het boek verschijnt ook als e-boek: ' Een e-book heeft het voordeel dat er geen papier, inkt en chemicaliën nodig zijn voor de productie. Er is daarom ook geen afval tijdens het maken van de boeken en er blijven ook geen boeken over, omdat je geen voorraad nodig hebt. Bij een e-book heb je wel energie nodig als je het boek leest, maar dat is heel weinig. Bovendien kun je een zonne-oplader kopen. Dan kun je je e-book opladen met zonne-energie. In de toekomst zullen alle kinderen waarschijnlijk een e-book hebben. '


Intussen brengt Unieboek voor Apple's i-Pad Piccolo Picture Books - ja, want als het om e- gaat, moet alles kennelijk in het Engels. Nederlandstalige prentenboekjes voor de i-pad, dus. Vast niet cradle-to-cradle - maar wel leuk.

Zilveren Griffels 2010

Op 29 september, zo bericht de CPNB, 'zijn in Restaurant 15 in Amsterdam de Zilveren Griffels en de Vlag & Wimpels van de Griffeljury uitgereikt.

Op het Kinderboekenbal op dinsdag 5 oktober wordt bekend welke Zilveren Griffel verguld wordt.

De met een Zilveren Griffel bekroonde boeken -en dus kanshebbers voor de Gouden Griffel- zijn:

Fiet wil rennen – Bibi Dumon Tak (Uitgeverij Querido)

Aadje Piraatje – Marjet Huiberts (Uitgeverij Gottmer)

Hoe het varken aan zijn krulstaart kwam – Gerda Dendooven (Uitgeverij Querido)

Voordat jij er was – Daan Remmerts de Vries (Uitgeverij Querido) ... en dat werd dus de Gouden Griffel, hoorde ik d.d. 5-10.

Ziek – Gideon Samson (Uitgeverij Leopold)

Tiffany Dop – Tjibbe Veldkamp (Uitgeverij Lemniscaat)

Wild verliefd – Ditte Merle (Uitgeverij The House of Books)

De parel en de draak – Liesbet Ruben en Babette van Ogtrop (Uitgeverij KIT)

Hou van mij - Ted van Lieshout (Uitgeverij Leopold)

Fluit zoals je bent - Edward van de Vendel (samenstelling) (Uitgeverij Querido)'

Op de voorste rij vlnr: Edward van de Vendel, Daan Remmerts de Vries en Ted van Lieshout

Achterste rij vlnr: Tjibbe Veldkamp, Gerda Dendooven, Marjet Huiberts, Babette van Ogtrop, Liesbet Ruben, Ditte Merle, Bibi Dumon Tak en Gideon Samson.

Wie het juryrapport wil zien, kan dat binnenkort lezen op de website van de CPNB.

De jury: Inger Bos, Gerlien van Dalen (voorzitter), Eva Riem, Annemarie Terhell en Jasmijn Verhees.



De Griffels zijn de meest invloedrijke prijs voor jeugdliteratuur in Nederland. Veel kinderboekmensen gokten op Wild verliefd, geloof ik. Geen hachelijker onderneming dan een keuze moeten maken uit hele goede boeken.

Het leed van de woedende rijken

Beter had ik het niet onder woorden kunnen brengen. Dus citeer ik:

Het leed van de woedende rijken

Boosheid raast door de Verenigde Staten. Toegegeven, de gemiddelde Amerikaan deelt niet in deze hoog oplopende woede. Maar de boze minderheid is wel echt heel boos.

Nee, ik heb het hier niet over leden van de ultraconservatieve Tea Party. Ik heb het over de rijken.

Veel mensen in dit land hebben het moeilijk. Als gevolg van de economische crisis is er meer ernstige armoede. Miljoenen mensen zijn hun huis kwijtgeraakt; Jongeren kunnen geen baan vinden, ontslagen 50-plussers zijn bang dat ze nooit meer aan de bak komen.

Maar echte politieke woede, van het soort dat ervoor zorgt dat mensen president Obama gaan vergelijken met Hitler, zul je niet aantreffen bij deze arme sloebers. Nee, daarvoor moet je bij de zeer welgestelden zijn: mensen die zich geen zorgen hoeven te maken om hun baan, hun huis of hun zorgverzekering, maar die compleet door het lint gaan als ze iets meer belasting moeten betalen.

De woede leek eerst beperkt te blijven tot Wall Street. Zo waren er frauderende zakenmannen die zichzelf hadden afgekocht met behulp van belastinggeld, maar het vervolgens onrechtvaardig vinden dat in ruil voor deze borgsom de bonussen een halt moeten worden toegeroepen.

Miljardair Stephen Schwarzmann, hoofd van een investeringsfonds, maakte het wel heel bont: toen de regering van Obama een belastingconstructie wilde verbieden die alleen zeer rijken bevoordeelt, vergeleek hij dit voorstel met de bezetting van Polen door de nazi’s in de Tweede Wereldoorlog. Dat een miljardair als Schwarzmann iets geks roep tijdens een etentje, is tot daaraantoe. Maar als Forbes Magazine, een toonaangevend zakenblad, president Obama vergelijkt met een ‘Keniaans opperhoofd in de jaren vijftig’ is elke logica zoek

Voorstanders van belastingverlaging deden altijd alsof ze vooral het doorsnee Amerikaanse gezin van dienst wilden zijn. Zelfs belastingverlaging voor de rijken zou uiteindelijk de economie sterker maken voor iedereen, was de redenering.

Deze retorische inspanning blijft nu achterwege. Republikeinen gooien het over een andere boeg: mensen die vier of vijf ton (in dollars) per jaar verdienen, zijn eigenlijk niet echt rijk Kijk maar eens naar de uitgaven die ze moeten maken: de hoge onroerendgoedbelasting, het schoolgeld voor de privéschool van hun kinderen, enzovoort. Eigenlijk komen ze nauwelijks rond!

Onder de puissant rijken doet zich een soort zelfrechtvaardigingvoor: het is potverdorie ons geld. Je kunt erom lachen, ware het niet dat de kans groot is dat deze goudhaantjes hun zin krijgen. Bijna alle Republikeinen en zelfs enkele Democraten willen snoeien in hoge belastingtarieven, zelfs al hangt daar een prijskaartje aan van 700 miljard dollar.

Daarmee is duidelijk dat de rijken anders zijn dan u en ik: ze hebben meer macht. Jaarlijks storten ze enorme bedragen in de partijkas. Bovendien brengen politici veel tijd door met deze zeer welgestelden. Dus als deze rijken 3 of 4 procent van hun’ inkomen extra kwijt zijn aan belasting, dan voelen politici hun leed veel directer dan de ellende van gezinnen die hun baan, hun huis en hun hoop verliezen.

Als de belastingoorlog voorbij is, kun je er zeker van zijn dat dezelfde politici nieuwe bezuinigingen eisen op sociale zekerheid en werkloosheidsuitkeringen. ‘Amerika moet harde keuzes maken’, zullen ze zeggen. ‘We moeten allemaal offers brengen.’ Maar als ze zeggen ‘we’, dan bedoelen ze ‘u’. Offers brengen is alleen voor arme mensen.

Paul Krugman

© The New Vork Times

Vertaling: de Volkskrant

Hoor ik hier en daar echo's in de rijen der VVD-ers?

Chagrijnige serveersters

Beter had ik het niet onder woorden kunnen brengen. Dus citeer ik:

De rechtse spiraal naar beneden

Rechtse mensen zijn net chagrijnige serveersters. De chagrijnige serveerster is het klassieke voorbeeld van de zichzelfwaarmakende voorspelling. Als ze van een klant denkt dat hij toch geen fooi geeft, doet ze haar best niet meer. En wat concludeert de serveerster als ze inderdaad geen fooi krijgt? 'Ik wist al dat hij niks zou geven. Wat heb ik toch een mensenkennis!'

Rechtse mensen vinden bijvoorbeeld dat rechters slappe zakken zijn die veel te lage straffen geven. Een misdadiger hoeft maar te klagen over zijn moeilijke jeugd en de rechter loopt terstond over van begrip. Deze karikatuur wordt niet gesteund door de feiten. De laatste jaren zijn de straffen fors gestegen. In geen enkel land is het percentage gevangenen zo gestegen als in Nederland. En dat terwijl de criminaliteit is gedaald. Maar rechtse mensen hebben maling aan de feiten. Hun gevoel dat rechters soft zijn, is belangrijker. Om de slappe rechters buitenspel te zetten wil de PVV daarom minimumstraffen invoeren. Volgens uitgelekte plannen omarmt het kabinet in wording dit idee.

Door minimumstraffen kunnen rechters geen verschil meer maken tussen de dader van een criminele liquidatie en de vrouw die haar man vermoordt na jaren door hem te zijn mishandeld. Hij moet beiden minimaal 15 jaar opsluiten. Uit een recent internationaal vergelijkende studie van Peter Tak blijkt dat een van de effecten van minimumstraffen is dat rechters uitwegen gaan zoeken als de minimumstrafver afwijkt van de gewenste straf. Er komen dan 'oneigenlijke' sepots of vrij spraken om het onrecht van de te zware minimumstraf te ontlopen. En wat concludeert de rechtse denker? Schandaal! Rechters geven onterecht vrijspraak. Zie je wel dat rechters softies zijn!

Of wat dacht u van het uitgelekte plan van de beoogde coalitie om proefverloven voor tbs'ers nog meer aan banden te leggen. Zonder proefverlof kan een tbs'er moeilijk aantonen dat hij klaar is voor terugkeer in de samenleving. Zij zitten zo steeds langer vast. Criminelen proberen daarom een tbs-veroordeling te voorkomen door niet mee te werken aan een psychologisch onderzoek. Zo belanden meer gedragsgestoorde criminelen zonder behandeling in de gevangenis. De kans dat zij na hun vrijlating opnieuw in de fout gaan wordt dan alleen maar groter. Een gedragsgestoorde crimineel behandelen, biedt namelijk geen garantie op succes, maar hem niet behandelen is wel een garantie op mislukking. En wat concludeert de rechtse denker? Alarm! De recidive gaat omhoog, we moeten strenger straffen!

De PVV wil ook dat criminelen voor elke inbraak apart moeten brommen. Nu is het zo dat een dief die tien inbraken bekent niet tien keer wordt gestraft, maar één keer. De PVV wil daar een einde aan maken. Omdat de PVV ook bij herhaling de minimumstraffen wil verhogen; levert dat draconische straffen op. Iemand die drie inbraken bekent, krijgt in het voorstel van de PVV minimaal 1 jaar voor de eerste diefstal; 2 jaar voor de tweede en minimaal 6 jaar voor de derde diefstal. Iemand die drie inbraken bekent, moet dus 9 jaar zitten. Bekent hij er tien dan zit hij minimaal 51 jaar!

Criminelen die op heterdaad zijn betrapt, maken nu vaak schoon schip. Ze bekennen alles wat ze op hun kerfstok hebben. De politie lost zo in één ldap veel zaken op, Krijgt de PVV haar zin, dan zal een inbreker het wel uit zijn hoofd laten om vrijwillig wat dan ook te bekennen. Het betekent dat de politie elke diefstal, elke inbraak en elke overval apart moet bewijzen. Dat is een helse opgave. Het oplossingspercentage zal dus dalen. En wat concludeert de rechtse denker? Schande! De pakkans voor misdadigers gaat omlaag. We hebben meer politie nodig en hogere straffen.

Van een lange gevangenisstraf  wordt niemand beter. Ook de afschrikwekkende werking van hoge straffen is gering. Zeker als de PVV haar zin krijgt en het oplossingspercentage daalt. Van het invoeren van hoge minimum straffen en het onttakelen van het tbs-systeem wordt de samenleving dus ook niet veiliger.

Maar tot inkeer zullen rechtse mensen daardoor niet komen. Zij geloven namelijk toch al dat criminelen onverbeterlijk zijn. Net als de chagrijnige serveerster zien ze in de tegenslagen alleen maar een bevestiging van hun eigen wereldbeeld. Ze zullen alleen nog maar harder gaan schreeuwen om hoge straffen. Dat is de treurige rechtse spiraal naar beneden.

Pieter Hilhorst is politicoloog en schrijft stukjes in de Volkskrant.

Misschien wat kort door de bocht. Maar wel raak.

Vandaag: overleven

Op de begraafplaatsen, de dijken en heuvels in het Overstroomde Land, rond de Indus, met niks dan de vieze kleren aan je lijf.
In de kelder van je ontvoerder, in dat Keurige Land, waar gevels meer tellen dan wat erachter gebeurt.
In de gevangenissen van dat ene Heilige land, en tegenover die mannen met de vlaggen van dat land om hun kop en zonnebrillen op en geweren in de hand en tegen de muur waar je geslagen wordt, en geslagen, en geslagen, en geslagen, tot het bloed uit je lijf druipt.

Ietsje gerieflijker dan maar: in de krochten van een Haags verpleegtehuis, waar je het meisje van dienst moet smeken je volgeplaste luier te verwisselen en gewassen en aangekleed te worden.

Nog gerieflijker, o.k.: in de noodwoningen rond L'Aquila, dat aldoormaar niet wordt herbouwd, ondanks de beloften van de Grote Leider.

Wat zullen we vandaag eten: het meest veelzijdige stukje vlees?

maatschappelijke tegenstellingen: poweropinie

Geplukt van blog Bert Brussen:

“ Het eerste probleem is: welke maatschappelijke tegenstellingen worden hier [in het bezwaar tegen Wilders: "Hij zorgt voor tegenstellingen in de maatschappij"] bedoeld? Zou het gaan om de tegenstelling tussen blanke studenten met vaak niet meer dan zeven tot negen uur college in de week enerzijds, en allochtone leerlingen die hetzelfde aantal uren lesuitval hebben op het vmbo anderzijds? Betreft het misschien de tegenstelling tussen de meer dan vijftig omroepdirecteuren die allen ver boven de Balkenendenorm verdienen enerzijds en de postbestellers die 8,34 euro bruto per uur vangen met als bonus elke avond Paul de Leeuw op de buis anderzijds? Heeft men het wellicht over de tegenstelling tussen het college van bestuur van de universiteit van Maastricht dat onder Jo Ritzen routinematig vergadert in een etablissement met een Michelin-ster enerzijds, en de bewoners van bejaardenhuizen wier maaltijd minder geld mag kosten dan het eten in de gevangenis anderzijds? Zou het gaan om de tegenstelling tussen wetenschappelijk medewerkers in het hoger onderwijs die net twaalf weken vakantie hebben gehad enerzijds, en de gehandicapten in zorginstellingen die als uitje één pyjamadag per week hebben anderzijds? Handelt het om de tegenstelling tussen de ene helft van Amsterdam (ik bedoel de stad met de meeste bovenmodaal betaalde topambtenaren en beleidsmedewerkers per hoofd van de bevolking ter wereld) en de andere helft van Amsterdam (ik bedoel de stad met het hoogste percentage spijbelaars en schoolverlaters van het land)? [...] Deze diagnose betrof de Nederlandse samenleving nog voordat Geert Wilders ten tonele verscheen. Ik bedoel dus de samenleving die de afgelopen 25 jaar zo’n 40 miljard euro besteedde aan inburgeringspolitiek en integratiemaatregelen, hoewel niemand meer precies kan achterhalen waaraan dat geld is uitgegeven. Het resultaat is een samenleving waarin onder allochtonen vier keer zoveel werkloosheid heerst als onder autochtonen, waarin allochtonen gemiddeld 15 tot 25 procent minder verdienen dan autochtonen, twintig keer zoveel kans hebben met justitie in aanraking te komen en vijftig keer zoveel kans zonder examen hun school te verlaten. Ik bedoel een samenleving waar in de publieke sector veel meer geld wordt besteed aan ontslagvergoedingen, afkoopsommen en bonussen voor managers dan aan preventie van schooluitval, eerwraak en ongeletterdheid van de minder geprivilegieerden bij elkaar. En misschien is het geen toeval dat in zo’n samenleving de vaardigheid om abstracte teksten te begrijpen onder academici volgens de International Adult Literacy Survey zowat het geringst is van de gehele westerse wereld. "

Poweropinie! Waarom Wilders slechts een symptoom is van sociale desintegratie, geen oorzaak. Van Bastiaan Bommeljé in een of andere oud mediale papieren krantenuitgave die deze poweropinie heel egoïstisch voor hun nog geen 200.000 abonnee’s wil houden, terwijl iedereen dat zou moeten kunnen lezen. '

Waarvan akte.

Bastiaan Bommeljé is hoofdredacteur van Hollands Maandblad.

Ik citeer 1 van de (vandaag) 15 reacties:

'ome ger uit mokum Zegt:
3 september 2010 om 11:04
Wat ik bedoelde te zeggen is dat in een maatschappij waar voldoende zorg en onderwijs is en mensen kunnen opklimmen op de maatschappelijke ladder de verschillen eerst kleiner, maar daarna vanzelf weer groter zworden. Neem Marokkanen, die kwamen als geitenhoeders binnen, maar na een of twee generaties heb je al Marokkaanse burgemeesters, wethouders, cabaretiers en schrijvers, terwijl een deel van die groep maatschappelijk volledig mislukt is.
Bommelje constateert een tweedeling die m.i. gewoon het gevolg is van de meritocratie waarin wij in zekere mate leven: de een klimt nu eenmaal hoger op dan de ander. Het alternatief is om de verschillen kunstmatig te verkleinen door omhoog klimmen moeilijker te maken en mensen terug naar beneden te trappen en daar zijn socialisten, confessionelen en conservatieven erg goed in.'


Nee, ome Ger, zo zit het maar gedeeltelijk en de clou geef je zelf aan: ' in een maatschappij waar voldoende zorg en onderwijs is en mensen kunnen opklimmen op de maatschappelijke ladder '.
Wie bekommeren zich daarom?
En waarom durf je niet met je echte naam te reageren?

Echte wilde natuur

Naar aanleiding van een recensie van een film (door Digna Sinke) over Tiengemeten, waar ligt dat ook alweer? Vlug opgezocht. Wat ziet het er plat uit. Het zal er vaak hard waaien.
Maar Natuurmonumenten is heel positief:

Echte wilde natuur

In 2006 is het eiland omgevormd van landbouwgrond naar natuur. Het eiland groeit uit tot een natuurgebied zoals je dat in Nederland eigenlijk nauwelijks ziet. Echte wilde natuur, met stromende geulen en kreken. Hier kunt u wandelen door ongebaand terrein, terwijl de zeearend boven uw hoofd cirkelt.

Een snoepje in de bakken van supermarkt Natuurmonumenten. 'Echte wilde natuur'! Zelfgemaakt door de mensen van Natuurmonumenten! Hoe echter en hoe wilder kan het nog zijn?
Kijk ook uit voor de stromende geulen en kreken.