... wordt 2050 ten grave gedragen, aldus een 'tijdslijn van het woordgebruik' die Anne Provoost schreef voor De Wereld Morgen. Hij werd op 22-10-2013 geplaatst.
Ik citeer nog even verder:
'Er waren tientallen prominente Belgische en buitenlandse gedachtenschrijvers ‘present’. In de lofrede - die van hologrambrein naar hologrambrein werd gestuurd - zong men de lof van de overleden kunstenaar.
De meeste sprekers bleven evenwel kritisch. De geschreven romanvorm, waarbij de lezer niet in de inhoud of het plotverloop kan ingrijpen, werd ‘een voorbijgestreefd medium’ genoemd. ‘We zien meer heil in verhalen die participatie mogelijk maken,’ zei de voorzitter van de Vereniging van Gedachtenschrijvers. ‘Daarenboven is brain-to-brain literatuur gewoon veel echter. Eventjes tien minuten het hoofd binnengaan van een vader die zijn kind heeft verloren doet veel meer voor het empatisch vermogen van ‘de lezer’ dan de talige metaforen die vroeger werden gebruikt.’
Waarnemers zeggen dat het overlijden van de kunstenaar symbolisch is voor een nieuw tijdperk. Het woord raakt in onbruik. Zelfs de woordvoerder van de actiegroep Woordeloos heeft tegenwoordig moeite om nog de taal te vinden die nodig is om zijn boodschap te verkondigen, zoals tijdens de speciale btb-nieuwsuitzending kon worden opgemerkt.'
Voor wie dit vrolijke abracadabra is: lezen van de hele tijdslijn sterk aanbevolen.
In die stilte hoort men nog slechts het loeien der koeien - tenzij dat ook hologrammen met ingebouwde microfoon zijn geworden.
'Je vind alle bijdragen aan de 'Week van de toekomst: het jaar 2050' in ons dossier 'Week van de toekomst'.' Let op: je.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten