Zoeken in deze blog

dinsdag 24 december 2013

Een opgeruimd huis

Op 12 december kreeg ik een berichtje van Hanneke Koene: Boekenwurmblad nummer 2 was op het net.



Er staat nog niets van mij in en mijn geplande medewerking staat er ook niet in aangekondigd, dus kan ik het recenseren - dacht ik. Wel beseffend dat de echte onbevangenheid nu weg is.
Als ik het nu neersabel, wordt zelfs het prille begin van onze samenwerking in de kiem gesmoord.
En ophemelen wordt achteraf ook ongeloofwaardig.

Het is duidelijk dat onze tempi nog niet helemaal overeenstemmen. Waar Hanneke in een snelle zeskwartsmaat voortvliegt, zit ik nog in een rustige wals en besteed ik aandacht aan allerlei andere zaken. Maar wie weet komt dat nog nader tot elkaar.

Er is één belangrijk verschil met mijn vorige bespreking: dat eerste nummer was openbaar, het tweede is het niet. Je hebt dus niets aan deze recensie, behalve als je al abonnee bent - en dan wellicht ook niet. O heerlijke nutteloosheid.
Is Boekenwurmblad het waard om te leren kennen? Is het de 12 euro waard die je geacht wordt over te maken voor vier nummers per jaar?
Ik vind nog steeds van wel, mits je iets meer dan de gemiddelde landgenoot belangstelling hebt voor verhalen, poëzie en non-fictie voor kinderen.
Boekenwurmblad nummer 1 is zoals gemeld nog steeds openbaar, dus open dat en vergelijk met de inhoud van nummer 2:
- Interviews met rijp en groen over de vraag: 'Wat is een echte schrijver?'. Verbazend verschillende antwoorden (video).
- Een interview met Tine Mortier over haar schrijverschap en werk. Een mix van tekst en video.

- Een video-interview met Rian Visser, met de Efteling als achtergrond, want die was daar voor de Achmea persoonlijkheidsprijs (ze won hem). Met o.a. de heerlijke uitspraak van Rian dat ze gráág e-boeken leest, want dat houdt haar huis lekker leeg en opgeruimd. Mooi ook: een gedreven interviewster met een gedreven auteur. Twee mensen die non-stop lijken te werken.

- Een verslag van die bijeenkomst, tevens opening van de Week van de Alfabetisering.
- Een verslag van de Middag van het Kinderboek, met o.a. de complete lezing van Dolf Verroen (video).
- De rubrieken:
-- Tips van de meester (Louis Brouwer, video). Deze keer meer een opmaatje voor nummer 3, reacties van kinderen op Planet Lords van Roel de Jong. Meester Louis legt uit hoe hij dat gaat doen.

-- Wat zegt de ambassadeur? (Jacques Vriens, deze keer over schrijvers op school)
-- Kinderboek en cultuur (UnlimiTED, Kunst aan de kant en De vriendelijke draak van Azul Kids)
-- Twee voorleesprojecten: baby's voorlezen met gebaren (nieuw voor mij!) en de VoorleesExpress.
-- Hanneke's eigen rubriek, deze keer over God in kinderboeken.
-- Een kerstverhaal voorgelezen door Sjoerd Kuyper (wiens werk in Hanneke's eigen rubriek natuurlijk ook langs kwam).


En meer.

Opnieuw benutte Hanneke Koene de mogelijkheden van internet en dan met name video. Al lezend en kijkend betrapte ik me er wel op dat ik in sommige filmpjes begon te bladeren, maar levendig en informatief is het wel en sommige interviews, zoals dat met Tine Mortier, zijn een grappige mix van tekst en beeld.

Ik moest onwillekeurig denken aan Julius Vischjager en zijn Daily Invisible, ook een voorbeeld van een door één gedreven redacteur gemaakt periodiek. Daarmee houdt de overeenkomst wel op. Julius beperkt zich tot de wekelijkse Laatste Vraag op de persconferentie met de minister-president, Hanneke snelt van hot naar her met haar tablet.
Maar soms ook niet: een niet te onderschatten rubriek kan Leeservaringen worden, mits het aantal titels groeit (nu 50, dat is nog weinig), en dan in combinatie met de online boekenwinkel. En in Colloquium beperkt ze zich tot een geschreven uitwisseling met 'Bob' (Jennekens, maar dat weet je alleen als je nummer 1 hebt gelezen), en het gaat over angst voor boeken. Matilda komt voorbij, en de zes treden van Lawrence Kohlberg. Dus ja, Hanneke Koene zit wel eens stil, al is het maar om Boekenwurmblad te maken. Maar heel even, want wacht even, ze beheert ook nog eens haar stenen boekwinkel.
Ze heeft haast, dat is duidelijk. Dat leidt in de tekst hier en daar tot rommeligheid, zonder dat het storend is. Soms zelfs grappig, zie eerste plaatje. Is God gelovig of niet?
Die gezellige rommeligheid strekt zich niet uit tot de indeling van het nummer. Dat is een opgeruimd huis, overzichtelijk.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten