Zoeken in deze blog

zondag 9 juni 2019

Zomaar een olifant

Nog zo'n prentenboek. Een simpel verhaaltje, verteld in 14 prenten, de meeste dubbelpagina en inclusief de coverprent.
Een olifant staat te wachten bij een bushalte (cover).



De bus (volgende dubbelpagina) zit aardig vol en door de raampjes zien we naast mensenkoppen ook een honden- en een kattenkop. Daarna komen colofon en titelpagina, dus de voorlezer moet even doorbladeren en de vogeltjes die van de bushalte (een bordje aan een paal) opvliegen maar laten voor wat ze zijn.
Volgen twee enkelpaginaprenten en de eerste tekst. Die rijmt, een beetje á la Dick Bruna maar met ingewikkelder woorden (voor kleuters):

Jip zat in de bus naar school, een beetje in gedachten.
'Iek!'riep Jan de buschauffeur. 'Wat staat daar nou te wachten?'

'Het is een beest! Een vreemde snuiter met een grijze kont'
Het was een grote olifant die bij de halte stond.




Die olifant staat daar inmiddels niet alleen, door zijn poten heen tel ik zeven of acht andere wachtenden.

Jan wil hem niet toelaten, maar Jip wijst op de (kennelijk alleen reizende) hond en de olifant toont een ov-chipkaart, dus mag-ie de bus in. Maar daar komt hij klem te zitten.
Hoe dat afloopt toont de prent waarvan hier een detail (!).



Hoe moet Jip nu naar school? De uit zijn beknelling bevrijde olifant biedt hem een elegant alternatief.
En zijn juf kijkt niet op van een olifant. 'Kom binnen, Olifant, en zoek maar gauw een plek.'
Hoe het gaat met de andere passagiers vermeldt het verhaal niet, evenmin wat chauffeur Jan nu met zijn beschadigde voertuig aan moet.

Detail van de prent boven, ja, want de pagina's zijn te groot voor een A4-scanner, dus excuses aan Barbara de Wolf.
Ik wou echter toch iets tonen van haar Fiep-Westendorp-achtige, mooi-karikaturale stijl, zeer expressief, die de kleuters voor wie dit verhaal is bedoeld doorgaans beslist zal aanspreken. Het zijn haar prenten die dit verhaaltje geslaagd maken, meer dan de tekst van Marjet Huiberts.
Toch valt daar ook wel iets over te zeggen. Dat de tekst lekker bekt en rijmt, zal het voorlezen vergemakkelijken en daarop lijkt de tekst gemaakt. Zelf lezen, daar zal wat leeservaring voor nodig zijn, als eerste leesboekje is dit prentenboek niet geschikt. En misschien zal álle kleuters uitgelegd moeten worden wat een ov-chipkaart is.




Een aangenaam tussendoortje, dit prentenboek. En voor sommige (veel) jongere lezers dan ik wordt het wellicht een geliefd voorleesboek.



Huiberts, Marjet, en Barbara de Wolf. Een olifant in de bus. Gottmer, 2019. 24 p, ISBN 978 90 257 7139 3.










Geen opmerkingen:

Een reactie posten