In De Balie in Amsterdam gaat op dinsdag 13 december Bart Moeyaert in gesprek met recensente Joukje Akveld. Bart Moeyaert zal volgens Leesplein ' de stelling verdedigen dat jeugdliteratuur geen afzonderlijke behandeling verdient '.
' Op 13 december kunt u luisteren naar het verhaal van zijn schrijverschap, zijn denk- en schrijfwereld, waarbij hij juist geen etiketten plakt maar laat zien dat literatuur als geen ander genre grenzeloos en voor alle leeftijden en voor iedereen is.
Joukje Akveld, journaliste en recensente,zal hierna met hem en het publiek in gesprek gaan. ' Aldus de SLAA.
Foto: Diego Franssens.
De avond vormt de afsluiting van het vak ´Geschiedenis en theorie van de jeugdliteratuur´ en wordt georganiseerd door de opleiding Nederlandse taal & cultuur van de Universiteit van Amsterdam in samenwerking met de Stichting Literaire Activiteiten Amsterdam (SLAA).
Interessante stelling. Ik zal er helaas niet bij kunnen zijn en dat vind ik jammer, want ik had graag gehoord hoe Bart Moeyaert deze mening verdedigt.
Hij sluit aan bij een inmiddels al decennialange traditie waarin auteurs en recensenten betogen dat jeugdliteratuur ook literatuur is en dus op dezelfde manier kan worden beoordeeld als volwassenenliteratuur. Bestaat het verschil tussen jeugd- en volwassenenliteratuur wel, lijken sommigen zich af te vragen.
Achter deze positie schuilt een nog oudere frustratie over gebrek aan waardering voor jeugdliteratuur. Peter van den Hoven was een ijverige vertegenwoordiger van zulke recensenten, zie zijn laatste boek, Jeugdliteratuur bestaat niet. De titel van het academische tijdschrift-in-boekvorm Literatuur zonder leeftijd verwijst naar een soortgelijke stellingname.
Tja, wat is bestaan, wat is zijn. Bestaan goden?
Feit is dat vrijwel alle bibliotheken en boekwinkels een aparte afdeling voor kinderen hebben. Zouden ze die moeten opheffen? Ik vrees dat bezoekende kinderen in zeer korte tijd de weg kwijt raken en niet meer terugkomen.
Men mag de stelling verdedigen dat alle literatuur voor iedereen is, maar de stelling dat alle literatuur voor kinderen begrijpelijk is, lijkt me lastiger te verdedigen. Finnigans Wake aanbieden aan een kleuterklas?
Natuurlijk, volwassenen die denken dat jeugdliteratuur uitsluitend interessant is voor kinderen, missen iets. Veel kinderboeken hebben volwassenen ook iets te bieden en niet alleen classics als Alice in Wonderland. Gebrek aan belangstelling en waardering voor jeugdliteratuur hebben iets te maken met gebrek aan belangstelling voor de manier waarop kinderen naar kunst en naar de wereld kijken, maar ook met gebrek aan openheid voor kunst die niet meteen als Belangrijke Grotemensenkunst is geëtiketteerd.
Maar dat lijkt me geen argument om te ontkennen dat er literatuur is die speciaal voor kinderen wordt gemaakt of dat er literatuur is die vooral kinderen aanspreekt.
Afijn, ga vooral luisteren. Ik hoop dat Bart Moeyaert en Jouke Akveld een volle zaal trekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten