Vandaag een telefoontje: Jan Smeekens overleden, in de nacht van 24 op 25 december.
Al eerder, op 30 oktober, kreeg ik een hartverscheurend bericht van hem: 'We kregen het slechtste nieuws dat we konden krijgen: de chemo doet te weinig om de bijwerkingen te kunnen verdragen. De therapie is stopgezet.'
Jan Smeekens maakte zeer lang deel uit van de redactie van Leesgoed. Hij trad toe als kinderboekenrecensent en enthousiaste onderwijzer en al nam hij enkele jaren geleden afscheid van het onderwijs, bij onderwijs en kinderboeken bleef hij betrokken. Zo ook bij de redactie van Leesgoed, van wie hij eind 2010 afscheid nam, net als enkele mederedacteurs.
Ik was al die jaren hoofdredacteur en zal me hem herinneren als een bescheiden man met zeer eigen opvattingen en een groot hart, voor mensen en voor jeugdliteratuur. Zo bescheiden dat me nu bleek dat ik geen enkele foto van hem kan vinden.
Hij maakte deel uit van diverse kinderboekjury’s, waaronder die voor de Penselen. In 2008 verscheen van zijn hand de poëzieverzameling Wie knipt de tenen van de reus? (Davidsfonds/Infodok). Hij was ook bestuurslid van NCJ/Villa Kakelbont en lid van de Algemene Vergadering van Stichting Lezen (B).
Velen zullen hem missen. Maar natuurlijk vooral zijn vrouw Ploni en zoon Neels.
NB. Op 28 december ontving ik het overlijdensbericht per post. Zie Vertel eens voor een reactie van Karin Kustermans, een van mijn toenmalige redactiegenoten, nu hoofdredacteur. En zie Laten lezen, met foto! Dezelfde foto (gemaakt door Mechteld Jansen) overigens, als bij het bericht in de Provinciale Zeeuwse Courant, het dagblad waarvoor Jan jarenlang recensies schreef. Zie overigens ook het In memoriam dat Leesgoed 29-12-2011 op zijn website plaatste.
NB2. De uitvaart op 29 december werd zeer druk bezocht, het uitvaartcentrum kwam stoelen tekort. Uit de toespraken licht ik één anecdote. Citaat uit wat Jan eens schreef in een rapport van een van zijn leerlingen: 'Het was een voorrecht om bij jou in de klas te zitten.'
Een bijzonder mens is overleden.
Al eerder, op 30 oktober, kreeg ik een hartverscheurend bericht van hem: 'We kregen het slechtste nieuws dat we konden krijgen: de chemo doet te weinig om de bijwerkingen te kunnen verdragen. De therapie is stopgezet.'
Jan Smeekens maakte zeer lang deel uit van de redactie van Leesgoed. Hij trad toe als kinderboekenrecensent en enthousiaste onderwijzer en al nam hij enkele jaren geleden afscheid van het onderwijs, bij onderwijs en kinderboeken bleef hij betrokken. Zo ook bij de redactie van Leesgoed, van wie hij eind 2010 afscheid nam, net als enkele mederedacteurs.
Ik was al die jaren hoofdredacteur en zal me hem herinneren als een bescheiden man met zeer eigen opvattingen en een groot hart, voor mensen en voor jeugdliteratuur. Zo bescheiden dat me nu bleek dat ik geen enkele foto van hem kan vinden.
Hij maakte deel uit van diverse kinderboekjury’s, waaronder die voor de Penselen. In 2008 verscheen van zijn hand de poëzieverzameling Wie knipt de tenen van de reus? (Davidsfonds/Infodok). Hij was ook bestuurslid van NCJ/Villa Kakelbont en lid van de Algemene Vergadering van Stichting Lezen (B).
Velen zullen hem missen. Maar natuurlijk vooral zijn vrouw Ploni en zoon Neels.
NB. Op 28 december ontving ik het overlijdensbericht per post. Zie Vertel eens voor een reactie van Karin Kustermans, een van mijn toenmalige redactiegenoten, nu hoofdredacteur. En zie Laten lezen, met foto! Dezelfde foto (gemaakt door Mechteld Jansen) overigens, als bij het bericht in de Provinciale Zeeuwse Courant, het dagblad waarvoor Jan jarenlang recensies schreef. Zie overigens ook het In memoriam dat Leesgoed 29-12-2011 op zijn website plaatste.
NB2. De uitvaart op 29 december werd zeer druk bezocht, het uitvaartcentrum kwam stoelen tekort. Uit de toespraken licht ik één anecdote. Citaat uit wat Jan eens schreef in een rapport van een van zijn leerlingen: 'Het was een voorrecht om bij jou in de klas te zitten.'
Een bijzonder mens is overleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten