Een loffelijk, in 2003 gestart initiatief, dat hopelijk veel ouders en andere opvoeders tot (meer) voorlezen beweegt. Er valt natuurlijk val alles over op- en aan te merken, maar het publicitaire succes (aandacht voor voorlezen en jeugdliteratuur) staat voorop.
Jeugdbibliothecaris Stefan Bosmans vergeleek op Vertel eens de Voorleesdagen met de Vlaamse Voorleesweek (dit jaar 22-30 november).
Hij prijst het Nederlandse initiatief, maar wijst er op dat de titelselectie van de Voorleesweek veelzijdiger is. En: waarom alleen voorlezen uit prentenboeken?
Ik citeer:
'Het is trouwens wel goed dat de website bij De Nationale Voorleesdagen, in contrast tot haar veilige Toptien, wel deze tip meegeeft: “Misschien helpt het om te weten dat een boek eigenlijk net een beetje te moeilijk mag zijn. Als u het meerdere keren voorleest en u praat samen over het verhaal, hebt u de meeste kans dat uw kind door een boek geboeid wordt.”
Heel vaak kiezen ouders en leerkrachten precies voor veilig, omdat ze bang zijn dat hun kinderen het boek anders niet zullen begrijpen en leuk zullen vinden.
Wie vaker eigenzinnige boeken voorleest, weet dat die onderschatting van kinderen niet terecht is. Kinderen zijn het net gewoon in een wereld te leven waarin ze niet alles begrijpen. Voor hen voelt dat niet meteen aan als iets ongemakkelijks. Ze houden echt wel van boeken die niet direct overeen komen met de voor hen bekende wereld, op voorwaarde dat ze al van in het prille begin met zulke boeken in aanraking mochten komen.
Een initiatief als De Nationale Voorleesdagen is zeker toe te juichen. Maar laten we alsjeblieft ook meteen van de gelegenheid gebruik maken om te tonen hoe rijk, veelzijdig en eigenzinnig de kinderboekenwereld is. Zo vaak krijg je de kans niet.'
Waarvan akte. (Vet door mij.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten