Zoeken in deze blog

dinsdag 4 februari 2020

Voornaam, achternaam, verkleutering of modernisering

Laatst viel het me weer eens op: een bedrijf dat me met 'Herman' aanspreekt, in dit geval Booking dat me op 'lastminutedeals' wijst. En een ander bedrijf dat me met 'Herman Verschuren' aanspreekt.

U verliest, jij wint, dat is duidelijk, en niet alleen in het Nederlands. De huidige dominantie van het Engels met z'n ene you bevordert dat nog - en leert overigens ook dat je met één aanspreekvorm best beleefd kan zijn.

Als oude sok voel ik me soms ongemakkelijk bij die gefingeerde vertrouwelijkheid, al is de plastic beleefdheid van die rond etenstijd bellende verkopers ('een hele goede avond!') ook niet alles.
Zeg maar u, roep ik in gedachten tegen Booking. Maar ja, dat helpt niet.

Ach, misschien zijn die achternamen ook een overblijfsel uit de oude tijd, toen families nog belangrijk waren. Maar nee, ze werden pas ingevoerd onder het bewind van Napoleon, daarvoor hadden veel mensen slechts één naam met soms nog een toevoeging om de ene Jan of Marie van de andere te onderscheiden.

Voor onze bestuurders zijn we in principe een nummer: ons burgerservicenummer. Het wordt niet in ons vel getatoeëerd, ook nog niet per chip, maar duikt verder overal op in alle papieren die ons officiële bestaan begeleiden. Ik zou wat onze koning betreft best Herman 069116295 mogen heten.

Zou hij Willem-Alexander 000000001 heten?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten