De kluizenaar [...] vraagt niets en geeft ook niets aan de staat. Hij houdt zich schuil in het bos, dat is zijn bron van bestaan. Zijn afzondering betekent inkomstenderving voor de regering. Dat zou het doel van revolutionairen moeten zijn, inkomstenderving worden. Een maaltijd van geroosterde vis en bessen die je zelf in het bos hebt geplukt, is veel duidelijker een protest tegen de staat dan een demonstratie met een zee van zwarte vlaggen. Degenen die de burcht opblazen, hebben de burcht nodig. De staat is hun houvast, daarom kunnen ze er tegen zijn. Walt Whitman: 'Ik heb niets te maken met dit systeem, niet eens genoeg om het aan te vallen.'
Op die bewuste dag in oktober, vijf jaar geleden, toen ik de Leaves of Grass van de oude Walt ontdekte, wist ik niet dat ze me naar een blokhut zouden leiden.
Een boek openslaan kan gevaarlijk zijn.
Retraite is rebellie. Wie in een blokhut gaat wonen, verdwijnt van de controlepanelen. De kluizenaar wist zichzelf uit. Hij stuurt geen digitale tekens meer, geen telefoonsignalen, geen bancaire impulsen. Het is een soort hacking, maar dan omgekeerd; hij stapt eruit.
Aldus een overdenking op 29 maart, p. 112. Een jaartal staat er niet in, maar door de vermelding in een van zijn berichten van een nieuwtje, het omkomen van een Poolse president bij een vliegtuigongeluk bij Katyn, weet ik het: 2010.
Onze vriend besloot dan wel van februari tot juli in een blokhut aan de Baikalmeer te gaan wonen, helemáál kluizenaar werd-ie niet. Ten eerste nam hij een mooie voorraad spullen uit de bewoonde wereld mee, inclusief zonnepanelen en satelliettelefoon, ten tweede komen er regelmatig gasten langs (vooral vissers) en gaat hij zelf ook enkele keren op pad naar de buren - die dan wel tientallen kilometers verder wonen. Die bezoekt hij te voet!
Hij mag dan wel geen kluizenaar in strikte zin zijn, dat neemt niet weg dat zijn dagelijkse verslagen onderhoudend zijn, inclusief zulke overpeinzingen over de rol van de kluizenaar en het effect van heel lang alleen zijn.
Tesson, Sylvain. Zes maanden in de Siberische wouden. Arbeiderspers, 2012, ISBN 978 90 295 8625 2, 256 p. Oorspr.: Dans les forêts de Sibérie, Gallimard, 2011, vert. Eef Gratama.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten