Ik citeer uit een recensie van Tine Mortier op Verteleens.be:
Toen kwam Sam is niet wat je een groot heldenverhaal zou noemen. Het boek bevat namelijk geen uitzonderlijk dappere personages met superkrachten, geen toeters of bellen, geen magische of fantastische plotwendingen en geen bizarre heldensetting. Toen kwam Sam heeft dat allemaal niet nodig. Toch is het een van de beste heldenboeken geworden in de overvloed aan publicaties die bij het thema van de Nederlandse Kinderboekenweek aansluiten.
(...) In de laatste scène wordt de spanning ten top gevoerd, zonder dat je met zekerheid kunt zeggen hoe het verhaal zal aflopen. Verklappen zou flauw zijn, maar laat het volstaan te zeggen dat het boek eindigt zoals het moet.
(...)
Een mooi voorbeeld van een recensent die een verwachting ziet ingelost.
Wat bedoelt Tine Mortier met dat 'het boek eindigt zoals het moet'? Ze bedoelt ongetwijfeld dat het einde aan haar verwachting voldoet. Bedoelt ze dat het verhaal goed afloopt voor de held? Of juist tragisch? Of, wat ze een beetje suggereert, onbeslist? We zullen het niet weten tenzij Tine bereid is meer over haar verwachtingen te schrijven. Hoe dient volgens haar een verhaal te eindigen?
Ik heb het haar gevraagd, want op Verteleens.be kun je reageren op recensies.
En ze antwoordde, op 28 september:
' Het is niet zozeer dat het einde aan mijn verwachtingen voldoet, maar dat de interne logica van het verhaal echt om dit einde vroeg. Je moet het lezen om het te snappen, denk ik ;-) En ik wil jullie leesplezier echt niet vergallen door het te verklappen.
Er bestaan geen regels voor een ‘goed’ einde, elk boek eist zijn eigen slot. En dat van Sam heeft zijn slot goed gekozen. '
Ik zat er dus naast. Dat van die 'interne logica', dat kan ik volgen. Ja, nu dus lezen, inderdaad.
Toen kwam Sam is niet wat je een groot heldenverhaal zou noemen. Het boek bevat namelijk geen uitzonderlijk dappere personages met superkrachten, geen toeters of bellen, geen magische of fantastische plotwendingen en geen bizarre heldensetting. Toen kwam Sam heeft dat allemaal niet nodig. Toch is het een van de beste heldenboeken geworden in de overvloed aan publicaties die bij het thema van de Nederlandse Kinderboekenweek aansluiten.
(...) In de laatste scène wordt de spanning ten top gevoerd, zonder dat je met zekerheid kunt zeggen hoe het verhaal zal aflopen. Verklappen zou flauw zijn, maar laat het volstaan te zeggen dat het boek eindigt zoals het moet.
(...)
Een mooi voorbeeld van een recensent die een verwachting ziet ingelost.
Wat bedoelt Tine Mortier met dat 'het boek eindigt zoals het moet'? Ze bedoelt ongetwijfeld dat het einde aan haar verwachting voldoet. Bedoelt ze dat het verhaal goed afloopt voor de held? Of juist tragisch? Of, wat ze een beetje suggereert, onbeslist? We zullen het niet weten tenzij Tine bereid is meer over haar verwachtingen te schrijven. Hoe dient volgens haar een verhaal te eindigen?
Ik heb het haar gevraagd, want op Verteleens.be kun je reageren op recensies.
En ze antwoordde, op 28 september:
' Het is niet zozeer dat het einde aan mijn verwachtingen voldoet, maar dat de interne logica van het verhaal echt om dit einde vroeg. Je moet het lezen om het te snappen, denk ik ;-) En ik wil jullie leesplezier echt niet vergallen door het te verklappen.
Er bestaan geen regels voor een ‘goed’ einde, elk boek eist zijn eigen slot. En dat van Sam heeft zijn slot goed gekozen. '
Ik zat er dus naast. Dat van die 'interne logica', dat kan ik volgen. Ja, nu dus lezen, inderdaad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten