Op 28 september schreef ik een stukje over Leesgoed, 'hét blad over kinder- en jeugdliteratuur en leesbevordering. Over boeken voor lezers van nul tot en met vijftien jaar, over lezen en nieuwe media, leesbevordering, leesonderwijs en onderzoek naar leesgedrag', aldus uitgever NBD Biblion op zijn website, d.d. 9-12-2012. Om pal daaronder te vermelden: 'NBD Biblion stopt per 1 januari 2013 met de uitgave van Leesgoed. De nummers Leesgoed 2012-5 en 2012-6 zullen nog worden uitgebracht. De laatste zal begin 2013 verschijnen.'
Abonnees kregen dit bericht op 29 september jl., na nummer 4.
Ik citeer mijzelf d.d. 28-9:
'Volgens mij hoeft dat niet. De koppen moeten maar eens bij elkaar worden gestoken. Wat ik hoop is: wordt vervolgd. Het eerste telefoontje dienaangaande kreeg ik vanmorgen al.
Wel is me duidelijk dat een vervolg-Leesgoed er anders zou moeten uitzien als nu, om kosten en baten in evenwicht te houden.'
De redactie bezwoer me nog geen actie te ondernemen. Dat ging ze zelf doen.
Daaraan heb ik me gehouden. Op 8 oktober had ik nog een gesprekje met een redactielid, met opnieuw de boodschap dat er naar doorstartmogelijkheden werd gezocht. Sindsdien bleef het stil en onlangs begreep ik dat men veel morele maar geen financiële steun ontmoette.
Dat laatste zou me niet verrassen als de redactie pogingen heeft gedaan Leesgoed in zijn huidige gedaante voor te zetten. Dat is naar mijn mening een doodlopende weg: een (te?) mooi uitgevoerd papieren tijdschrift met een afkalvende, niet goed bijgehouden website, met momenteel te weinig abonnees om kosten en baten in evenwicht te kunnen houden. Dat vergt subsidie en het is dezer dagen niet makkelijk om subsidie te krijgen.
Voortzetting zou volgens mij kunnen
1. door te fuseren met een tijdschrift als Lezen en dus voor in ieder geval 4 jaar verzekerd te zijn van subsidie (van Stichting Lezen NL). Fusie met De Leeswelp (Vlabin) zou ook te overwegen zijn. De grootste mogelijkheden tot het vinden van voldoende abonnees liggen echter in Nederland en Vlaanderen samen, niet uitsluitend in Vlaanderen of Nederland. Klein hobbeltje: partijen als Stichting Lezen of Vlabin moeten er wel zin in hebben... Ander hobbeltje: fuseren is niet hetzelfde als voortzetten.
2. door een tijdschriftenuitgeverij te vinden die bereid is mee te denken over een exploitabele uitvoering, bv. Otto Cramwinckel, van Informatie professional en andere periodieken, of Scala, van o.a. Luister. Voor een exploitabele uitvoering zullen de kosten van de eindredactie omlaag moeten, en er moet een opmaakformaat gekozen worden waar de kopij zonder veel gedoe online ingebracht en opgemaakt kan worden. En verder zal de website een belangrijkere rol moeten gaan vervullen, bv. door naast het tijdschrift alle nieuws, recensies en Boekidee-tips voor abonnees toegankelijk te maken, en een aantrekkelijk deel voor (nog) niet-abonnees te creëren. Op termijn moet dan de website belangrijker worden dan het papieren blad, dat hoofdzakelijk de artikelen zal bieden. Deze optie zou ik kiezen, en dan zou het zeer meegenomen zijn als NBD Biblion bereid zou zijn afstand te doen van de URLs. (En liefst ook van de inhoud ervan.)
3. door Leesgoed in eigen beheer uit te geven. In wiens beheer? Daartoe zouden een stichting of/en een bedrijf moeten worden opgericht, geen sinecure maar wel te realiseren. En verder geldt alles wat ik bij de vorige optie schreef. Plus eventueel het vinden van een adequaat stichtingsbestuur.
Ja, en welke rol zou ik er zelf in willen vervullen, als oud-hoofdredacteur genietend van pensioen ofwel permanent betaald verlof tot het einde van mijn leven?
Dat weet ik nog niet. Het gaat me aan het hart dat Leesgoed op deze wijze verdwijnt, maar om dat permanent betaald verlof nu ineens weer met veel werk te vullen... Ik zou wel willen meewerken, maar niet in mijn eentje een zware kar gaan trekken.
NB. Toevoeging 19-12: het is toch treurig dat een tijdschrift als Leesgoed verdwijnt op een moment dat een campagne als De bibliotheek op school net op gang komt.
Abonnees kregen dit bericht op 29 september jl., na nummer 4.
Ik citeer mijzelf d.d. 28-9:
'Volgens mij hoeft dat niet. De koppen moeten maar eens bij elkaar worden gestoken. Wat ik hoop is: wordt vervolgd. Het eerste telefoontje dienaangaande kreeg ik vanmorgen al.
Wel is me duidelijk dat een vervolg-Leesgoed er anders zou moeten uitzien als nu, om kosten en baten in evenwicht te houden.'
De redactie bezwoer me nog geen actie te ondernemen. Dat ging ze zelf doen.
Daaraan heb ik me gehouden. Op 8 oktober had ik nog een gesprekje met een redactielid, met opnieuw de boodschap dat er naar doorstartmogelijkheden werd gezocht. Sindsdien bleef het stil en onlangs begreep ik dat men veel morele maar geen financiële steun ontmoette.
Dat laatste zou me niet verrassen als de redactie pogingen heeft gedaan Leesgoed in zijn huidige gedaante voor te zetten. Dat is naar mijn mening een doodlopende weg: een (te?) mooi uitgevoerd papieren tijdschrift met een afkalvende, niet goed bijgehouden website, met momenteel te weinig abonnees om kosten en baten in evenwicht te kunnen houden. Dat vergt subsidie en het is dezer dagen niet makkelijk om subsidie te krijgen.
Voortzetting zou volgens mij kunnen
1. door te fuseren met een tijdschrift als Lezen en dus voor in ieder geval 4 jaar verzekerd te zijn van subsidie (van Stichting Lezen NL). Fusie met De Leeswelp (Vlabin) zou ook te overwegen zijn. De grootste mogelijkheden tot het vinden van voldoende abonnees liggen echter in Nederland en Vlaanderen samen, niet uitsluitend in Vlaanderen of Nederland. Klein hobbeltje: partijen als Stichting Lezen of Vlabin moeten er wel zin in hebben... Ander hobbeltje: fuseren is niet hetzelfde als voortzetten.
2. door een tijdschriftenuitgeverij te vinden die bereid is mee te denken over een exploitabele uitvoering, bv. Otto Cramwinckel, van Informatie professional en andere periodieken, of Scala, van o.a. Luister. Voor een exploitabele uitvoering zullen de kosten van de eindredactie omlaag moeten, en er moet een opmaakformaat gekozen worden waar de kopij zonder veel gedoe online ingebracht en opgemaakt kan worden. En verder zal de website een belangrijkere rol moeten gaan vervullen, bv. door naast het tijdschrift alle nieuws, recensies en Boekidee-tips voor abonnees toegankelijk te maken, en een aantrekkelijk deel voor (nog) niet-abonnees te creëren. Op termijn moet dan de website belangrijker worden dan het papieren blad, dat hoofdzakelijk de artikelen zal bieden. Deze optie zou ik kiezen, en dan zou het zeer meegenomen zijn als NBD Biblion bereid zou zijn afstand te doen van de URLs. (En liefst ook van de inhoud ervan.)
3. door Leesgoed in eigen beheer uit te geven. In wiens beheer? Daartoe zouden een stichting of/en een bedrijf moeten worden opgericht, geen sinecure maar wel te realiseren. En verder geldt alles wat ik bij de vorige optie schreef. Plus eventueel het vinden van een adequaat stichtingsbestuur.
Ja, en welke rol zou ik er zelf in willen vervullen, als oud-hoofdredacteur genietend van pensioen ofwel permanent betaald verlof tot het einde van mijn leven?
Dat weet ik nog niet. Het gaat me aan het hart dat Leesgoed op deze wijze verdwijnt, maar om dat permanent betaald verlof nu ineens weer met veel werk te vullen... Ik zou wel willen meewerken, maar niet in mijn eentje een zware kar gaan trekken.
NB. Toevoeging 19-12: het is toch treurig dat een tijdschrift als Leesgoed verdwijnt op een moment dat een campagne als De bibliotheek op school net op gang komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten