Tegen het jaareinde komen de lijstjes weer. Ik reken erop dat Richard Thiel ze voor wat betreft de kinderboeken allemaal bijhoudt op zijn Kjoek, maar niettemin was ik geboeid door het lijstje waarmee Anna van Praag haar reeks stukjes voor Leesplein afsloot.
Ten eerste lijkt het erop alsof ze louter jeugdliteratuur leest - of er was geen enkel boek voor volwassenen dat haar 'leven veranderde'.
Ten tweede had ze Alice in Wonderland gelezen (ze vermeldt niet of dat het origineel of een vertaling was) en merkt daarover op:
'Ik weet dat het mode is om dit boek stom te vinden en ik snap ook nog wel waarom. Maar de kracht van de beelden, de sfeer! De symbolen zijn zo oer, ik kom er zelf altijd weer op uit. En nooit kan ik fatsoenlijk gearmd lopen met iemand die net iets kleiner is dan ik (mijn dochter bijvoorbeeld) zonder te denken aan de kin van de hertogin die in je schouder priemt.'
Is het mode om dat boek stom te vinden? Geen idee. Ik denk eerder dat steeds minder mensen dat werk kennen, maar ik kan dat niet staven. Heel goed mogelijk dat men allereerst denkt aan een Disney-versie, net als bij Winnie-the-Pooh.
Maar ik deel haar voorliefde en ben dus blij dat ze het noemt, al vind ik dat de 'kracht' vooral schuilt in de woorden. Het zijn natuurlijk wel de woorden die de beelden en sfeer oproepen, dus misschien bedoelen we hetzelfde.
Alice en de Cheshire Cat, mijn favoriete citaat:
'Would you tell me, please, which way I ought to go from here?'
'That depends a good deal on where you want to get to,' said the Cat.
'I don't much care where -- -' said Alice.
'Then it doesn't matter which way you go,' said the Cat.
' -- so long as I get somewhere,' Alice added as an explanation.
'Oh, you're sure to do that,' said the Cat, 'if you only walk long enough.'
Overigens heeft Anna het over 'tien boeken die haar leven veranderden'. Maar in hoeverre ze haar als auteur veranderden, dat vermeldt ze niet. Jammer.
Ten eerste lijkt het erop alsof ze louter jeugdliteratuur leest - of er was geen enkel boek voor volwassenen dat haar 'leven veranderde'.
Ten tweede had ze Alice in Wonderland gelezen (ze vermeldt niet of dat het origineel of een vertaling was) en merkt daarover op:
'Ik weet dat het mode is om dit boek stom te vinden en ik snap ook nog wel waarom. Maar de kracht van de beelden, de sfeer! De symbolen zijn zo oer, ik kom er zelf altijd weer op uit. En nooit kan ik fatsoenlijk gearmd lopen met iemand die net iets kleiner is dan ik (mijn dochter bijvoorbeeld) zonder te denken aan de kin van de hertogin die in je schouder priemt.'
Is het mode om dat boek stom te vinden? Geen idee. Ik denk eerder dat steeds minder mensen dat werk kennen, maar ik kan dat niet staven. Heel goed mogelijk dat men allereerst denkt aan een Disney-versie, net als bij Winnie-the-Pooh.
Maar ik deel haar voorliefde en ben dus blij dat ze het noemt, al vind ik dat de 'kracht' vooral schuilt in de woorden. Het zijn natuurlijk wel de woorden die de beelden en sfeer oproepen, dus misschien bedoelen we hetzelfde.
Alice en de Cheshire Cat, mijn favoriete citaat:
'That depends a good deal on where you want to get to,' said the Cat.
'I don't much care where -- -' said Alice.
'Then it doesn't matter which way you go,' said the Cat.
' -- so long as I get somewhere,' Alice added as an explanation.
'Oh, you're sure to do that,' said the Cat, 'if you only walk long enough.'
Overigens heeft Anna het over 'tien boeken die haar leven veranderden'. Maar in hoeverre ze haar als auteur veranderden, dat vermeldt ze niet. Jammer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten