Grappig bericht op Taalschrift: Anne Provoost stelt voor een andere naam te kiezen voor de Nederlandse taal. '‘Nederlands? Te verwarrend, we hebben een andere naam nodig.’ Dat idee lanceerde de Vlaamse schrijfster Anne Provoost op de radio. Luisteraars reageerden prompt met alternatieven: van Vlabels over Moedermonds tot Zachterlands en Laaglands.'
Mijn eerste gedachte: daarvan hebben o.a. de Amerikanen en Australiërs geen last, voorzover ik weet. Men spreekt daar Engels, soms nader aangeduid als American English of Australian English. Vraag het de (Amerikaanse) National Council of Teachers of English (NCTE), de diverse English Teachers Associations in Australië (bv. die van West-Australië) of de New Zealand Association for the Teaching of English (NZATE). Soortgelijke reacties vond ik onder het stukje van Anne Provoost. Maar hierbij dient aangetekend dat de Engelsen allang de greep op hun taal hebben verloren. Niet alleen zijn er veel meer Amerikanen dan Engelsen, ook in India (bijvoorbeeld) is Engels standaard tweede taal. Engels is een lingua franca geworden.
Oostenrijkers beschouwen hun Österreichisch als een variant van het Deutsch: Österreichisches Deutsch, jawel, zie ook hier. In Zwitserland wordt Schwytzerdütsch naast Duits gebruikt, en waar men Frans spreekt, spreekt men Frans, net als in Quebec en Wallonië, hoewel men het daar wel over français québécois of français wallon heeft en er zelfs een dictionnaire wallon te vinden is.
Het is naar voor de Belgen, maar er bestaat geen Belgische taal. In België spreekt men Nederlands, Frans of Duits, met allerlei locale varianten, plus die van politici als Elio di Rupo, wiens Nederlands al danig wordt becommentarieerd. (Zie o.a. 'Daar likt het probleem.')
Mooie reactie van Sven Huynink: 'In de tijd van het Bourgondische Rijk werden de Lage Landen ook wel aangeduid als "de landen van herwaarts over". Vind ik mooi. Waarom noemen we Nederlands niet voortaan Herwaarts?
Betekent 'hierheen' (hierwaarts).'
Zelf vind ik Laaglands ook wel mooi. Maar het zal toch echt bij Nederlands blijven, denk ik.
Mijn eerste gedachte: daarvan hebben o.a. de Amerikanen en Australiërs geen last, voorzover ik weet. Men spreekt daar Engels, soms nader aangeduid als American English of Australian English. Vraag het de (Amerikaanse) National Council of Teachers of English (NCTE), de diverse English Teachers Associations in Australië (bv. die van West-Australië) of de New Zealand Association for the Teaching of English (NZATE). Soortgelijke reacties vond ik onder het stukje van Anne Provoost. Maar hierbij dient aangetekend dat de Engelsen allang de greep op hun taal hebben verloren. Niet alleen zijn er veel meer Amerikanen dan Engelsen, ook in India (bijvoorbeeld) is Engels standaard tweede taal. Engels is een lingua franca geworden.
Oostenrijkers beschouwen hun Österreichisch als een variant van het Deutsch: Österreichisches Deutsch, jawel, zie ook hier. In Zwitserland wordt Schwytzerdütsch naast Duits gebruikt, en waar men Frans spreekt, spreekt men Frans, net als in Quebec en Wallonië, hoewel men het daar wel over français québécois of français wallon heeft en er zelfs een dictionnaire wallon te vinden is.
Het is naar voor de Belgen, maar er bestaat geen Belgische taal. In België spreekt men Nederlands, Frans of Duits, met allerlei locale varianten, plus die van politici als Elio di Rupo, wiens Nederlands al danig wordt becommentarieerd. (Zie o.a. 'Daar likt het probleem.')
Mooie reactie van Sven Huynink: 'In de tijd van het Bourgondische Rijk werden de Lage Landen ook wel aangeduid als "de landen van herwaarts over". Vind ik mooi. Waarom noemen we Nederlands niet voortaan Herwaarts?
Betekent 'hierheen' (hierwaarts).'
Zelf vind ik Laaglands ook wel mooi. Maar het zal toch echt bij Nederlands blijven, denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten