Teju Cole is een Amerikaanse Nigeriaan, of een Nigeriaanse Amerikaan, daarover zal hij nog niet uit zijn. Hij woont in de VS, dat wel. Hij is fotograaf en auteur.
Zijn bezoek aan Lagos was een heimwee-bezoek, na lange afwezigheid. Of 'zijn', merkwaardig genoeg brengt de uitgeverij het als fictie. Mogelijk heeft Cole zijn reisverslag voorzien van verzonnen elementen, à la Ryszard Kapuściński, en besloot-ie het resultaat daarom fictie te noemen.
Hoe dan ook, het is een reisverslag. Zal, denk ik, heel herkenbaar zijn voor wie Lagos kent, en zijn schetsen zijn fascinerend omdat hij buitenstaander en ingewijde tegelijk is. De verteller bezoekt familie, logeert bij een tante, bezoekt een ex, krijgt vrienden van jaren her op bezoek (die hij soms eerst niet herkent), kortom, hij heeft zijn sporen in de stad. Maar hij is er zo lang weggeweest dat heel veel nieuw voor hem is. Hij loopt door de straten, laat zich leiden door zijn intuïtie, bezoekt enkele musea, kijkt als een betrokken buitenstaander. Voelt zich thuis en tegelijk en vreemde.
Zijn oordeel is niet mals. Smeergeld is normaal, corruptie is er tot in het detail: de titel verwijst ernaar, is namelijk een spreekwoord ter plekke. Als een jongen verdacht wordt van diefstal, wordt hem een band over het lijf getrokken, wordt hij met benzine overgoten en verbrand. Het kunstmuseum is een droevig zootje. Heimwee krijgt hij alleen bij zijn bezoek aan het grafkisttimmerstraatje, dat als een relict van vroeger verscholen in een wijk ligt. Dat gebeurt in het laatste hoofdstuk, dat meteen ook het beste is.
Tussen de hoofdstukken door staan foto's. Sfeerfoto's, vast wel treffend, maar ik slaagde er niet in om verband te zien met de tekst.
Onderhoudend, dit reisverslag - zij het niet aanmoedigend tot een bezoek aan die stad.
Teju Cole. Everything is for the thief. Random House / Faber & Faber, 2014. ISBN 978-0-8129-9578-7. Ook als e-boek verkrijgbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten