Een origineel idee in een mooi vormgegeven boek: Van honingbij tot hagelslag, over al het lekkers dat van planten komt. Als ik 'Over dit boek' goed begrijp kwam het idee van illustrator Marieke van Ditshuizen en vroeg ze culinair journalist Joël Broekaert om mee te doen en de tekst te schrijven.
Dat idee kwam overigens in 2010, toen Marieke van Ditshuizen in Indonesië door het bos liep en zag 'hoe cacao in grote rode peulen aan een iel boompje groeide'. Ze hebben er dus redelijk lang over gedaan.
Welk idee? Nou, om een boek te maken over de oorsprong van veel eetbare zaken die je in onze gematigde streken alleen in de winkel ziet, zoals de cacao uit die rode peulen, thee en koffie.
Het is echter meer dan dat geworden.
Het boek begint met een lange uitleg over zaden, wat er in zit en hoe ze ontkiemen.
Via de taugé (scheuten) komen we bij de asperges, maar ook bij de wortels.
Als
je iets wil opbouwen in het leven, dan heb je een stevige basis nodig.
Dat is voor planten niet anders dan voor mensen. Het is niet voor niets
dat een babyplantje als eerste een worteltje uit het zaadje steekt.
Wortels zorgen voor houvast. Ze verankeren de plant stevig in de grond,
zodat die niet wegwaait als het stormt of omvalt als er iemand
langsloopt.
Leuk.
Wortels als voorraadkamers komen eveneens langs (waaronder pastinaken,
schorseneren, bieten, radijsjes en aardappelen maar ook lotuswortels),
en dan komen de bladeren, de stengels en de bloemen en helemaal aan het
eind nog schimmels (paddenstoelen en truffels).
Er zit systeem in dit
boek!
Hoe de voortplanting gaat, wordt gaandeweg ook uitgelegd, en daar
komen o.a. de bijen langs, en dus de honing uit de titel.
Al doende komt werkelijk een voorraadkelder aan groente, fruit en noten langs, niet alleen die cacao.
Het is te merken dat de auteur een lekkerbek is.
Rozen en viooltjes zijn ook lekker om mee te koken, vooral vanwege hun heerlijke geur. Maar de bloemblaadjes zijn zo delicaat dat je ze heel voorzichtig moet behandelen. Banketbakkers bestrijken ze soms met suikerwater. Dan komt er een heel dun, krokant laagje omheen voor de stevigheid.
Je moet het maar net weten..
Net als dat van de vijg:
Een vijg is een bizarre vrucht.
Eigenlijk is het helemaal geen vrucht: de schil en het vruchtvlees van de vijg zijn de bloembodem. Dat is bij normale bloemen het midden van de bloem dat op het steeltje zit en waar rondom de blaadjes uitsteken.
Maar bij de vijg is de bloembodem heel groot geworden en zit hij helemaal dichtgevouwen rondom de bloemblaadjes. Als je een vijg openmaakt, zie je allemaal kleine, rode bolletjes. Dat zijn de bloemetjes!
De tekst verdient een pluim - maar de illustraties ook!
De meeste kan ik niet goed weergeven: het zijn dubbelpagina-illustraties en dat redt mijn scanner niet.
Ik vind ze prachtig.
Bijzondere uitleg achterin:
Wat extra bijzonder is, is dat dit boek met maar drie kleuren gemaakt is. Wist je dat je met knalroze, citroengeel en felblauw alle kleuren van de hele wereld kunt maken? Bij elke tekening schilderde Marieke de drie kleuren steeds op een apart vel en door die daarna in de computer over elkaar te leggen, kon ze de kleuren mengen.
Ja, magenta, cyaan en geel, de combi komt me bekend voor, al hoort er meestal (en volgens mij ook bij Marieke) zwart bij. Toch een leuke uitleg.
En al met al dus een verrassend, mooi en goed geschreven boek.
Broekaert, Joël, & Marieke van Ditshuizen. Van honingbij tot hagelslag, over al het lekkers dat van planten komt. Ploegsma, 2021. ISBN 978 90 216 8148 1, 124 p.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten