Liefhebbers van oude kinderboeken worden steeds ouder

Ruim een maand geleden ontving ik een bericht van de Stichting Geschiedenis Kinder- en Jeugdliteratuur (SGKJ). Onderwerp: 'toekomst SGKJ'.

'Door het ontbreken van nieuwe bestuursleden ziet de toekomst van de SGKJ er op dit
moment helaas weinig rooskleurig uit. In bijgaande brief leest u daar meer over, met daarbij
het verzoek met ons mee te denken over de ontstane situatie.' 

Uit de brief, ondertekend door voorzitter Janneke van der Veer:

Namens het SGKJ-bestuur vraag ik uw aandacht voor het volgende.
Vanaf 2019 maken Toin Duijx en ik deel uit van het bestuur van de SGKJ, Toin in de functie van penningmeester, ik nam het voorzitterschap op me. Bij ons aantreden hebben we allebei aangegeven dat we de functies vijf jaar wilden bekleden. 

Die vijf jaar zijn bijna voorbij. 

Concreet: op 1 juli 2024 treed ik af als voorzitter en op 1 januari 2025 stopt Toin als penningmeester en als redacteur van het tijdschrift SGKJ-Berichten. Er komen dit jaar dus twee bestuursfuncties vacant, functies waarbij het niet alleen gaat om specifieke bestuurlijke vaardigheden, maar ook om het hebben van een relevant netwerk en inhoudelijke expertise waaruit geput kan worden bij de organisatie van studiedagen en excursies.

 

[...]

 

Mocht er op 15 maart 2024 geen zicht zijn op een nieuwe voorzitter en penningmeester, dan zullen helaas stappen moeten worden ondernomen om de SGKJ per 1 januari 2025 op te heffen.

Duidelijke taal.

Het is nu 19 maart 2024. Er kwam een excursie voorbij en de aflevering voorjaar 2024 van SGKJ-berichten. De excursie ging naar de tentoonstelling ‘Een heidens karwei’, een verzameling oude kinderboeken bedoeld voor de zending, met name in Suriname, in het museum Het Hernhutter Huis te Zeist. Dat museum is gewijd aan de geschiedenis van de Evangelische Broedergemeente en het Zeister Zendingsgenootschap - dat met name in Suriname actief is geweest, vandaar. Hieronder twee treffende voorkanten. Het is het soort boekjes dat wat betreft kunstzinnigheid niet zo hoog scoort, maar wel veel vertelt over Nederlands koloniale geschiedenis en de geschiedenis van de zending. Jammer dat we er niet in konden bladeren.

 

 

De koloniale tijd scoort dezer dagen sowieso hoog bij de SGKJ, want de voorjaarseditie van de SGKJ-berichten bevat bijdragen op basis van de op 10 november 2023 gehouden studiedag over 'koloniale jeugdboeken vanuit hedendaags perspectief'. En dat zijn best interessante bijdragen, waarin allerlei uitgaven over het voetlicht worden gebracht die daar anders nooit overheen zouden zijn gekomen. Zoals het Journaal eener Oostindiesche reis van de negenjarige (!) Anna Abrahamsz (1848), De commandant van de negerjagers van J.H. van Balen (1890), de Oehoehoe-serie van Nynke van Hichtum en zo nog wat, tot en met (recenter) uitgaven met verhalen over Anansi, zoals die van Iven Cudogham, zie ook hier.

Toekomst SGKJ?

Zowel tijdens de excursie als in de recente berichten (vandaag per post) en de website geen woord over het al dan niet voortbestaan van de SGKJ. Zowel in de berichten als op de website wordt de volgende studiedag aangekondigd: 12 april, over 'beeld- en beeldvorming, illustraties in oude kinderboeken'. Kost € 15,- per persoon voor donateurs en € 20,- voor niet-donateurs.

 

Mogen we hieruit afleiden dat de noodoproep succes had en de vacatures toch zijn vervuld? Of dat men minstens 'in gesprek' is, zoals dat heet?

Ik hoop het. Hoewel de donateurs voor zover aanwezig op studiedagen en excursies duidelijk gemiddeld steeds ouder ogen en het dus denkbaar is dat de club vroeg of laat uitsterft, moet er toch talent onder zijn. Onderschat de senioren niet (zie ook hier). Het zou toch jammer zijn als een aardige club van enthousiaste liefhebbers als de SGKJ zou sneven door gebrek aan bestuursleden.

Wordt vervolgd.