Beetje merkwaardig debuut, maar het is er echt een. Lucas Eden woont en werkt volgens zijn dankwoord in Engeland, het verhaal speelt zich af in een denkbeeldige Engelse kustplaats, maar het is toch echt in het Nederlands geschreven en gepubliceerd.
Eden werkt aan de Newquay Junior Academy, een openbare basisschool, en ik vermoed dat die denkbeeldige plaats Silverdale een beetje lijkt op Newquay. Een kuststadje met stranden, waar weer of geen weer 's zomers badgasten verkeren. In het verhaal regent het niet of haast niet, in werkelijkheid zal het er regelmatig regenen. Er moet dus ander vertier zijn, op de kaart zie ik dat Newquay een aquarium heeft. In Silverdale vaart er een replica van een negentiende-eeuwse stoomboot heen en weer.
Kunstzinnig gezien is het geen opzienbarend debuut, het verhaal is er een van dertien uit een dozijn, categorie kinderen-lossen-volwassenenprobleem-op. Subcategorie: een snufje magie, precies de titel. Want hoofdpersoon Jula vindt een boek met toverspreuken die alleen zij kan lezen en gebruiken. Ze blijkt een 'sorĉistino', een tovenares, legt de boekhandelaar uit in wiens winkel het boek tot haar kwam. De spreuken verschijnen pas als je ze nodig hebt. Dat blijkt. Vooral de truc waarbij mensen gaan stotteren als ze liegen terwijl Jula ze aanraakt is reuze handig bij het oplossen van het mysterie van de mislukte pannenkoeken en het geknoei met beslag en kostuums.
Zoals past in zo'n gezellig doorsnee-verhaal loopt alles goed af. En naast de hoofdintrige spelen er nog enkele goed gedoseerde problemen tussen de viertal kinderen die de zaak oplossen, en ook hiervoor geldt dat het goed komt. Niks voor de doorgewinterde recensent, dit verhaal, maar het zal heus wel enthousiaste jonge lezers vinden. Het wordt vlot verteld, door een volstrekt kleurloze anonieme verteller, en er valt geen onvertogen woord.
De intrige zal ik verder niet uit de doeken doen.
Maar ik citeer het eind van het verhaal:
Ze sloeg het boek dicht, maar vlak voordat het dichtviel, dacht ze iets te zien.
Ze bladerde terug.
Ze had gelijk.
Er was een nieuwe sorĉi verschenen.
Well, als dat niet hint op een vervolg...
Zoete baksels spelen een prettige rol in het verhaal. En het boek eindigt verrassend met de recepten daarvoor, zestien stuks, waaronder gebak uit andere verhalen, zoals lembasbrood (uit In de ban van de ring), whipple-scrumptious fudgemallow delight (Sjakie en de chocoladefabriek) en 'eet mij'-koekjes (Alice in Wonderland). Kijk, dat is redelijk origineel. De recepten zijn in de genoemde boeken overigens niet te vinden, enkel de namen, maar dat mag de pret niet drukken.
De auteur schreef in zijn dankwoord dat zijn leerlingen al die 'baksels' hebben uitgeprobeerd.
'Zij waren het er niet mee eens dat ik dit boek in het Nederlands schreef, maar toen ik hen vertelde dat die taal magisch is, begrepen ze het beter. Dit boek is voor hen.'
Er kan verwarring optreden met deze titel: op Nickelodean en Apple TV is een serie te zien met dezelfde titel, maar een andere intrige. Introtekst: 'Kelly, Hannah en Darbie vinden op zolder een mysterieus kookboek, het begin van een groot avontuur. Met ieder recept dat ze bereiden, ontsluiten de meiden een wereld vol magische ingrediënten en opwindende mogelijkheden.'
Deze serie is oorspronkelijk Amerikaans en heet onvertaald Just Add Magic.
Eden, Lucas. Een snufje magie. Lemniscaat, 2024. ISBN 978 90 477 1633 4, 184 p.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten