Het geheim

van Jean-Jacques Sempé zit hem in zijn tekenstijl. Liefdevol karikaturaal.

 

In 2015 recenseerde ik de dat jaar verschenen vertaling van Catherine Certitude (1988!), getiteld De kleine ballerina. Een klein meesterstuk, ik hoop dat de oplage is verkocht, want Sempé was en is niet zo bekend in Nederlandstalige streken en ook auteur Patrick Modiano is hier minder bekend als in Frankrijk. Modiano won in 2014 de Nobelprijs voor literatuur, vandaar (waarschijnlijk).

 

Najaar 2022 verscheen opnieuw zo'n meesterstukje van Sempé, en nu ook met eigen tekst, vertaald door Kris Lauwerys en Isabelle Schoepen, bij Uitgeverij Oevers te Zaandam. Verrassing!

Raoul Taburin (une bicyclette à propos de son père) verscheen in 1995 en werd in 2018 verfilmd, Raoul Taburin, regie Pierre Godeau.

 

Raoul Taburin erfde de fietsenhandel van zijn vader en wist er een groot succes van te maken, zelfs zo dat men het in Saint-Céron en omstreken had over een taburin als men een fiets bedoelde. Hij had echter een geheim dat hij met niemand had gedeeld - alleen het meisje waarop hij verliefd was, maar dat liep boos weg toen hij het haar vertelde. (Vermoedelijk verwachtte ze een huwelijksaanzoek in plaats van dat geheim.) Hij trouwde met een ander, de lieve Madeleine.

Zijn vriend Hervé Figougne, fotograaf, trachtte hem te bewegen tot de fietsfoto bij uitstek. Die kwam er, maar eindigde voor Raoul in het ziekenhuis. Wij lezers weten inmiddels het geheim wel (p. 16), maar pas op de allerlaatste pagina vertelt Raoul het aan zijn vriend.

 

Het verhaal is grappig en liefdevol tegelijk, net als de tekeningen. Nou ja, in feite is het een verhaal in woord en beeld, voor aandachtige lezers en kijkers van tien tot honderd jaar.

 

Sempé, Jean-Jacques. Het geheim van Raoul Taburin. Vertaald door Kris Lauwerys en Isabelle Schoepen. Uitgeverij Oevers, 2022. ISBN 978 94 92068 873, 96 p. Oorspr.: Raoul Taburin, 1995.