Dezer dagen kan het lezen van de kranten duizelingwekkende ervaringen opleveren.
Eén voorbeeld: in NRC 5-3-2022 eerst een artikel door Hubert Smeets, 'Poetin, de kladderadatsch of iets anders?' en een mooi opstel door Niña Weijers, 'Gaat-ie op zijn rode knop drukken?' en hoe mooi en origineel dat opstel ook is (en ook Smeets kan wel schrijven), die combinatie van artikelen stemt waarachtig niet vrolijk.
Als Rusland voor het Westen altijd een schouwspel is geweest om van een afstand gade te slaan, dan is het beeld van Poetin bij een nucleaire knop daar het cinematografische hoogtepunt van. In één keer bracht zijn dreigende taal de oorlog in Oekraïne dichtbij; met kernwapens valt nu eenmaal niet stapsgewijs een oorlog te voeren.
En dat wordt dan gevolgd door een hoog-optimistisch artikel door Pepijn Vloermans, waarin hij bijna jubelend beschrijft hoe veeteelt vervangen kan gaan worden door in bakjes gekweekt eh, vlees.
Het probleem is niet dat we te veel vlees eten, maar dat we fermentatie en gecultiveerd vlees nog niet opgeschaald hebben.
Ja hoor Pepijn. Gouden dagen naderen. Veeteelt afgeschaft, milieu beter en toch vlees eten! 'Gecultiveerd vlees' nog wel. Uit het Oosten geen nieuws. Droom door, 'kritische optimist' (De Correspondent).
In datzelfde stuk:
Het probleem is niet dat mensen te veel vliegen, maar dat we nog geen elektrische vliegtuigen hebben.
Alsof elektrische stroom uit het niets komt.
Maar zo wordt kranten lezen wel weer een belevenis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten