Mij uit het hart gegrepen. Ofwel: Mohammed Benzakour was me vóór:
Als een cholerische olievlek spreidt zich een nieuw virus door ons land en geen kruid of injectie lijkt ertegen opgewassen. Jong, oud, zwart, wit, geletterd of ongeletterd, de hele natie lijkt aangestoken. Een epidemie par excellence, waarvan ik de naam niet zonder moeite uit m’n strot krijg: super.
U dacht aan brandstof of de buurtwinkel? Welnee. Het betreft hier het alles-overtreffende adjectief dat zich als een gulzige bloedteek vastzuigt aan iedere frase en kennisgeving. Mooi is niet meer mooi, maar voortaan ‘supermooi’; gezellig is niet meer gezellig, we hebben het nu ‘supergezellig’.
Lees hier verder. Supergaaf!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten